بررسي اعتبارات بر اشتغال‌زايي و تقاضاي اعتبارات در كشاورزي استان فارس

Investigating Impact of Credit on Agricultural Employment and Demand for Credit in Fars Province

عدم دسترسي به اعتبارات كافي و ارزان به منظور سرمايه‌گذاري از مسايل اساسي است كه كشاورزان با آن روبرو هستند. با توجه به افزايش نيازهاي اعتباري كشاورزان در جريان تجاري شدن تعيين تقاضاي اعتباري آنان و بررسي اثر اعتبارات بر اشتغال‌زايي اهميت به سزايي دارد. اما با توجه به مشكلات عديده در دريافت وام از منابع رسمي، ميزان تمايل كشاورزان به دريافت وام از منابع غير رسمي نيز اهميت دارد. در اين تحقيق، نخست به منظور تاثير اعتبارات بر اشتغال‌زايي با استفاده از تست عليّت گرانجري اين نتايج حاصل شد كه بين اشتغال و اعتبارات رابطه علّي بر قرار مي‌باشد. نتايج حاصل از تخمين تابع تقاضا نيز بيانگر رابطه مستقيم بين تقاضاي اعتبارات با قيمت محصول مي‌باشد و كشاورزان با افزايش قيمت محصول انگيزه بيشتري براي سرمايه‌گذاري روي فعاليت خود مي‌يابند. از آنجا كه سرمايه از نهاده‌هاي كمياب و محدودكننده فعاليت كشاورزان است، تقاضاي اعتبارات با نرخ بهره رابطه غيرمستقيم دارد. با بررسي عوامل موثر بر تمايل كشاورزان به استفاده كردن از منابع غير رسمي اعتبارات نيز مي‌توان نتيجه گرفت كه متغيرهاي درآمد خارج از مزرعه، سطح زير كشت گندم، ارزش گندم توليد شده و ميزان تحصيلات با استفاده از منبع غير رسمي اعتبارات رابطه غير مستقيم دارند.

Lack of access to adequate and affordable credit for investment is a handicap for farmers. Due to the increasing needs of farmers to credit, determining their credit demands, recognizing the impacts of credit on employment as well as willingness of farmers to obtain loans from informal sources are important. In this study, The results reveal that there is no causality relationship between employment and credit but employment is caused by credit. The results also indicate a correlation between demands for credit and output prices. Farmers are more motivated to invest on their activities with increasing the prices. Demand for credit has an indirect relationship with interest rate; however, interest rate does not directly impact the demand for credit.