بررسي فراواني ضايعات سفيد رنگ حفره دهان و بروز تغييرات ديسپلاستيكبه تفكيك ضايعات در بايگانيبخش آسيب شناسي دهان، فك و صورت دانشكده دندان‌پزشكي تبريز بينسال‌هاي 90-1385

EVALUATION OF FREQUENCY AND DYSPLASTIC CHANGES OF ORAL WHITE LESIONS IN ARCHIVE OF ORAL AND MAXILLOFIAL PATHOLOGY DEPARTMENT, TABRIZ, IRAN DURING 2006-2011.

پيش زمينه وهدف:ضايعات سفيد حفره دهان، به دليل اينكه يكي از تظاهرات باليني سرطاندهان بوده و از طرف ديگر به اين دليل كه شايع‌ترين ضايعه پيش سرطاني حفره دهان در اين گروه قرار دارد، از اهميت ويژه‌اي برخوردارند. هدف از مطالعه حاضر تعيين فراواني ضايعات سفيد رنگ حفره دهان و همچنين ميزان بروز تغييرات ديسپلاستيكاحتمالي در آن‌ها در بيماران مراجعه كننده به بخش آسيب‌شناسي دانشكده دندان‌پزشكي تبريز مي‌باشد. مواد و روش كار: در اين مطالعه توصيفي- مقطعي، پرونده‌هايموجود در بايگاني بخش آسيب‌شناسي دانشكده دندان‌پزشكي تبريز مربوط به سال‌هاي 1385 تا 1390 از نظر وجود ضايعات سفيد حفره دهان مورد بررسي قرار گرفته، اطلاعات فردي و باليني از پرونده‌ها استخراج و بررسي هيستوپاتولوژيك از نظر تعيين وجود يا عدم وجودديسپلازيانجام گرفت. داده‌هاي به دست آمده به وسيله آمار توصيفي و آزمون مجذور كاي و T-testبه كمكنرم افزار آماريSPSS 15 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: از مجموع 808پرونده مورد مطالعه 73 مورد(9 درصد)مربوط به ضايعات سفيد دهاني بوده است. شايع‌ترين محل ابتلا، مخاط به اكال و زبان بوده و ليكن پلان شايع‌ترين ضايعه سفيد بوده است. در 7 مورد (6/9درصد) ديسپلازي گزارش شده بود كه شش مورد آن مربوط به لكوپلاكيا بود. در بين ضايعات بدخيم شش مورد كارسينوم سلول سنگفرشي و يك مورد وروكوس كارسينوما گزارش شده بود. 2/69 درصد موارد ديسپلازي و بدخيمي در زبان بوده است. ميانگين سني مبتلايان به ديسپلازي و بدخيمي به طور معني‌داري بيش از سايرين بوده است. بحث ونتيجه گيري: ضايعات سفيد حفره دهان به ويژه ضايعات زبان در افراد مسن، بايد از نظر وجود تغييرات بدخيمي، مورد بررسي دقيق قرار گيرند.

Background & Aims: White lesions of the oral cavity are important since they can be one of the manifestations of oral cancer. In addition, the most common precancerous lesions of oral cavity are white lesions.The aim of this study was determining the frequency of white lesions and rate of dysplastic changes in patients referring to Oral Pathology Department, Tabriz, Iran. Materials & Methods: In this descriptive-cross sectional study,patient records from the archive of the Oral Pathology department during 2006-2011 were reviewed for diagnosis of oral white lesions. The data were analyzed using descriptive statistical methods, chi-square test, and t-test with SPSS 15 statistical software. Results:In 73 of the 808 individuals (9%),oral white lesions were detected. Buccal mucosa and tongue was the most common site; and lichen planus was the most common lesion. Dysplasia was reported in 7 cases (9.6%) of white lesions that included 6 leukoplakia. Six squamous cell carcinoma and one verrucous carcinoma were reported. 69.2% of dysplastic and neoplastic lesions were in the tongue. The mean age of dysplastic and neoplastic cases was higher than the others. Conclusion:Oral white lesions should be examined for neoplastic changes especially tongue lesions and older patientsʹ lesions. Keywords:White lesions, Dysplasia, Squamous cell carcinoma, Oral cavity