بررسي اثربخشي درمان شناختي رفتاري بر كاهش سطح افسردگي و بهبود سبك زندگي بيماران مبتلا به ديابت نوع 2

EVALUATION OF THE EFFECTIVENESS OF COGNITIVE BEHAVIORAL THERAPY ON DECREASING DEPRESSION LEVELS AND IMPROVING THE LIFESTYLE OF PATIENTS WITH TYPE 2 DIABETES

پيش زمينه و هدف: ديابت شيرين از جمله بيماري‌هاي متابوليكي است كه با كمبود نسبي و يا مطلق انسولين، افزايش گلوكز خون و اختلال در متابوليسم كربوهيدرات، چربي و پروتيين همراه است.ارتقا سلامت روان با توجه نقش محوري آن در مراقبت‌هاي بهداشتي مورد توجه روز افزون است.با توجه به اينكه بيماران ديابتي از سبك زندگي نامطلوب برخوردارند و از سطح افسردگي بالايي رنج مي‌برند، لذا هدف پژوهش حاضر بررسي اثر بخشي درمان شناختي - رفتاري بر كاهش سطح افسردگي و بهبود سبك زندگي بيماران مبتلا به ديابت نوع دو بود. مواد و روش كار: نمونه‌ي آماري، 30 نفر از بيماران مبتلا به ديابت نوع دو شهرستان سلماس بودند كه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش(15 نفر) و گروه كنترل(15 نفر) گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش پرسشنامه‌ي سبك زندگي والكر و پرسشنامه افسردگي بك بود.گروه آزمايش به مدت 10 جلسه‌ي 90 دقيقه‌اي در معرض متغير مستقل(درمان شناختي رفتاري)قرار گرفت.طرح پژوهش از نوع پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود و براي تحليل داده‌ها از روش تحليل كوواريانس چند متغيري (مانكوا) و تحليل كوواريانس تك متغيري (آنكوا) استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج بدست آمده نشان داد كه درمان شناختي-رفتاري مي‌تواند سبك زندگي بيماران مبتلا به ديابت نوع دو را در زمينه‌هاي رشد خود شكوفايي، مسيوليت پذيري، روابط بين فردي، تغذيه، فعاليت‌هاي بدني و مديريت استرس تغيير داده (0001/0(p < و افسردگي آن‌ها را كاهش دهد(001/0(p < . بحث و نتيجه گيري: در نهايت مي‌توان اظهار داشت كه درمان‌هاي منظم شناختي-رفتاري مي‌توانند سبك زندگي بيماران ديابت نوع 2 را بهبود بخشيده و افسردگي آن‌ها را كاهش دهد.

Background & Aims: Diabetes mellitus type 2 (formerly noninsulin-dependent diabetes mellitus (NIDDM) or adult-onset diabetes) is a metabolic disorder that is characterized by high blood glucose in the context of insulin resistance and relative insulindeficiency.Mental health promotion in accordance with its central role in health care is in focus. Given that diabetic patients have improper lifestyles and suffer from the upper levels of depression, the aim of this study is therefore is to determine theeffectiveness of cognitive-behavior therapy on reducing of the level of depression and improving the life style of patients with type 2 diabetes. Materials and methods: a statistical sample, 30 people with type 2 diabetes mellitus patients of Salmas City that were available for sampling methods selected and tested randomly in two groups (15 people) and the control group (n = 15) were appointed. The tools used in this study, the Walker and lifestyle questionnaire surveys, Beck Depression inventory. Experimental Group exposed tothe independent variable (cognitive behavior therapy) a 90-minute session for 12 session. Research design was pre- post-test with control group and data analyzed by Multivariate analysis of covariance (MANCOVA)Single-Factor Analysisofcovariance - ANCOVA). Results: the results showed that cognitive-behavioral therapy can change life style of patients with type 2 diabetes in their self-actualization, accountability, interpersonal relationships, nutrition, physical activity and stress management (p < 0/001)and reduce depression (p < 0/001) Conclusion: Finally, it can be stated that regular cognitive-behavioral treatments can improve lifestyle oftype 2 diabetic patients and reduce depression among them. Key words: cognitive-behavioral therapy, life style, depression, type 2 diabetic patients.