مطالعه جامعه شناختي خشونت ميان فردي: آزمون تجربي نظريه نظارت اجتماعي

A Study of the Impact of Some Socio-Cultural Factors on the Well-being of Personnel in Organizations of Kerman

خشونت رفتاري است كه با هدف آسيب رساندن به ديگري سر مي زند و رفتارهايي، از قبيل تحقير و توهين، تجاوز، ضرب و جرح، تخريب و قتل را شامل مي شود. امروزه شكل هاي مختلف خشونت به يك مساله اجتماعي رو به رشد و بخشي از رفتار عادي روزمره تبديل شده است. تحقيقات گوناگون نقش متغيرهاي اجتماعي را در بروز انواع رفتارهاي انحرافي از جمله خشونت نشان داده اند. اين پيمايش يك مطالعه تجربي از نظريه كنترل اجتماعي است تا نقش خانواده و دوستان را در خشونت ميان فردي تبيين كند. در همين راستا، 385 دانش آموز پسر دبيرستان‌هاي شهر يزد با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله-اي انتخاب شده، به پرسشنامه خود گزارشي پاسخ دادند. نتايج نشان داد دلبستگي به خانواده، دينداري والدين و كنترل والدين، همبستگي منفي و معني داري با خشونت ميان فردي دانش آموزان پسر داشته اند و دو متغير تضاد والدين و پيوند با دوستان منحرف، همبستگي مثبت و معني‌داري با خشونت ميان فردي داشته اند.

Violence is a behavior aimed at hurting others; Behaviors such as vituperation, rape, physical abuse and murder are a few examples. Today, different forms of violence have tuned into growing social problems at the same time that they are normalized. Various researchers have studies the role that social variables play in the frequency of deviance behavior. This survey is an experimental study of social control theory to explain the role of family and friends in interpersonal violence. 385 male, high-school students in Yazd city were selected by means of multi-stage cluster sampling to respond to a self-administered questionnaire. The results of the study show that attachment to family, parents’ religiosity and parental control have significant and reverse relationships with interpersonal violence. However, parental conflict and deviant friends have significant and positive relationships with interpersonal violence.