فرم مناسب ساختمان بلند براي دريافت انرژي تابشي در تهران

The appropriate form of tall building for receiving solar energy in Tehran

موقعيت جغرافيايي ايران موجب شده كه امكان دريافت ميزان قابل توجهي انرژي تابشي خورشيد فراهم باشد. در اين شرايط، با توجه به محدود بودن ذخاير سوخت هاي فسيلي و آلودگي هاي زيست محيطي ناشي از سوزاندن آنها، طراحي معماري مناسب مي تواند با استفاده از راه كارهاي سامانه هاي غيرفعال، به كاهش انرژي مصرفي نهايي ساختمان منجر شود. با توجه به گسترش بلند مرتبه سازي در تهران و انرژي قابل توجه مورد نياز اين ساختمان ها، تعيين فرم مناسب ساختمان بلند از نظر ميزان انرژي تابشي دريافتي در اين پژوهش مورد بررسي قرار گرفته است. در اين راستا، ابتدا فرم هاي هندسي متداول ساختمان هاي بلند شناسايي شده و پس از مدل سازي، ميزان انرژي تابشي دريافتي آنها در ماههاي مختلف سال محاسبه و تحليل شده است. سپس به تفكيك فصول گرم و سرد، نمودارهايي ترسيم و گونه مناسب بر اساس حداكثر تابش دريافتي در فصل زمستان و با فرض تعبيه راه كارهاي حفاظتي در برابر تابش فصل تابستان معرفي شده است.

Iranʹs geographical location is ideal to get a significant amount of solar radiation energy annually. Due to the limited fossil fuel resources and environmental pollution caused by burning these fuels, optimal architectural design for using passive systems will result in reducing energy consumption in buildings. Considering the growing trend towards tall buildings in Tehran and their significant energy need, determining the appropriate form of these buildings to gain solar energy is examined in this paper. In this regard, the most common forms of the geometric model of tall buildings have been identified and the amount of received solar radiation on their façades within different months of the year are calculated and analyzed. Then by comparing the received radiation in cold and warm periods of the year the appropriate form is selected.