بررسي رابطه علي بين شاخص ادراك فساد اداري و شاخص فقر انساني در كشورهاي منطقه MENA

The Causal Relationship between Corruption and Human Poverty Index: The Case of MENA Countries

بررسي تاثير شاخص ادراك فساد اداري بر فقر و نابرابري درآمد در ادبيات اقتصاد كلان از جايگاه ويژه اي برخوردار بوده، و بخش عمده اي از مطالعات تجربي را در سال‌هاي اخير به خود اختصاص داده است. به جهت اين امر، هدف اصلي مطالعه حاضر بررسي رابطه علّي بين دو متغير شاخص فقر انساني و ادراك فساد اداري در كشورهاي عضو منطقه خاورميانه و شمال آفريقا طي سال‌هاي 2011-2003 مي باشد. براي دستيابي به اين هدف، الگوي تجربي پژوهش با استفاده از رهيافت داده-هاي تابلويي پويا تخمين زده شد. نتايج حاصل از تخمين الگو دلالت بر وجود رابطه علّي دو طرفه بين متغيرهاي فساد اداري و شاخص فقر انساني دارد، بنابراين افزايش شاخص ادراك فساد (كاهش فساد اداري) در اين گروه كشورها مي تواند زمينه را براي كاهش شاخص فقر انساني و افزايش رشد اقتصادي فراهم آورد. علاوه بر اين، كاهش شاخص فقر انساني نيز مي تواند منجر به بهبود شاخص ادراك فساد اداري در كشورهاي مورد بررسي شود.

The investigation of corruption perception effect on the poverty and income inequality is one of the main issues in the economic literature in a way that a myriad of empirical studies have been conducted in this area within recent years. For this purpose, the main objective of this paper is to investigate the causal relationship between human poverty index and corruption perception index for MENA countries over the period of 2003-2011. To conduct this purpose, the empirical model has been estimated by a dynamic panel data approach and GMM estimator. The main results of study reveal that, there is bidirectional causality between corruption perception index and human poverty index in these countries. Hence the improvement of corruption perception index could be enhence the human poverty index and the outher way round.