تاثير آموزش الگوي حل مسيله اجتماعي دزوريلا و گلد فرايد بر مهارت حل مسيله دانشجويان پرستاري

The Impact of Training by Social Problem-Solving Model of D–Zurilla & Gold Fried on Problem-Solving Skills of Nursing Students

زمينه و هدف: حل مسيله يك مهارت حياتي براي زندگي در عصر حاضر است و يادگيري آن براي همگان ضروري است. با توجه به اين كه بهترين راه دستيابي به عادات تفكر و قضاوت صحيح استفاده از برنامه هاي آموزشي و روش هايي است كه دانشجويان را با مسايل واقعي مواجه مي سازد. لذا هدف از اين مطالعه بررسي تاثير آموزش الگوي حل مسيله اجتماعي دزوريلا و گلد فرايد(D – zurilla & gold fried) بر مهارت حل مسيله دانشجويان پرستاري مي باشد. روش بررسي: پژوهش حاضر يك مطالعه كارآزمايي تصادفي كنترل شده مي باشد كه بر روي 43 نفر از دانشجويان سال چهارم (ترم 7) كارشناسي پرستاري دانشكده پرستاري و مامايي حضرت فاطمه (س) دانشگاه علوم پزشكي شيراز انجام شده است. جهت جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه هاي اطلاعات دموگرافيك و آزمون هوش هيجاني باراون (زير مقياس حل مسيله)، استفاده شد. سپس داوطلبان، بصورت تصادفي به دو گروه تجربي (20 نفر) و شاهد (23 نفر) تقسيم شدند. جهت گروه تجربي، دوره آموزش مهارت حل مسيله، برنامه ريزي شده بر اساس پروتكل دزوريلا و گلد فرايد، به شيوه بحث گروهي و بارش افكار در گروه هاي 4 نفره، به مدت شش جلسه و در طول دو ماه، برگزار شد. داده ها با استفاده از بسته نرم افزاري آماري SPSS نسخه 11و با كاربرد تست هاي آماري توصيفي ، كاي اسكور و من ويتني، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: ميانگين نمرات مهارت حل مسيله دانشجويان گروه تجربي در مراحل بلافاصله و دو ماه پس از مداخله، نسبت به گروه شاهد تفاوت آماري معني داري نشان داد (p < 0.01). نتيجه گيري كلي: با توجه به تاثير و پايدار بودن اثر اين الگوي آموزشي وارد نمودن آموزش مهارت حل مسيله در حيطه هاي مختلف پرستاري اعم از آموزش، پژوهش، مديريت و بالين توصيه مي شود.

Background & Aim: Problem solving is a skill vital for life today and its learning is essential for everyone. Considering that the best way to achieve the correct habits of thinking and judgment is to use educational programs and to confront students with real issues, the aim of this study was to identify the effect of D’ zurilla & gold fried problem solving model’s training on problem solving skill of nursing students. Materials & Methods: It was a randomized controlled trial. The sample consisted of 43 undergraduate nursing students of the Hazrat Ftemeh School of nursing and midwifery of Shiraz University of Medical Sciences who participated voluntary and were randomly assigned into experimental(n= 20) and control (n=23) groups. The experimental group participated in six sessions of problem solving. Data was collected by the problem solving subscale of Bar-On emotional intelligence questionnaire and analyzed using SPSS-PC (v.11). Results: there was a significant difference between the mean scores of problem solving skills in the experimental group and control group immediately and two months after the intervention (p < 0.01). Discussion: Regarding the impact of this model on the improvement of problem solving skills and the stability of its effects, using this model in different areas of nursing, including education, management, research and clinical area is recommended.