ارتباط فرسودگي شغلي با مشخصه هاي فردي پرستاران

Burnout and its Relationship with the Nurses’ Characteristics

زمينه و هدف: مطالعات مختلفي در مورد فرسودگي شغلي پرستاران صورت گرفته است اما بافت اجتماعي و فرهنگي سازمان هاي مراقبتي و در راستاي آن مشخصه هاي فردي پرستاران شاغل در اين سازمان ها مي تواند دانش جديدي را در مورد اين مقوله سازماني ايجاد نمايد. بر اين اساس مطالعه حاضر در نظر دارد پس از تعيين فراواني و شدت فرسودگي شغلي در پرستاران شاغل در بيمارستان هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي اراك، ارتباط اين ابعاد را با عوامل فردي پرستاران مشخص نمايد. روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه مقطعي- همبستگي است. نمونه پژوهش 200 پرستار بودند كه با روش نمونه گيري احتمالي طبقه اي با تخصيص متناسب و با توجه به شرايط پذيرش انتخاب شدند. ابزار مطالعه شامل پرسشنامه اطلاعات فردي و اجتماعي، و پرسشنامه فرسودگي شغلي مازلاچ وجكسون بود. داده ها با استفاده از امار توصيفي و آزمون هاي آماري تي مستقل، كاي اسكوير، آناليز واريانس يك طرفه و تحت نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد كه (5/39 % ) و (37%) پرستاران به ترتيب سطح بالاي فراواني وسطح پايين شدت تحليل عاطفي را تجربه كرده اند. ( 75% ) و (70 %) از پرستاران به ترتيب سطوح بالاي فراواني و شدت عدم موفقيت فردي را گزارش نمودند و (47% ) و (45%) از پرستاران به ترتيب سطح پايين فراواني با شدت ضعيف مسخ شخصيت را نشان دادند. بر اساس يافته ها بين فراواني تحليل عاطفي با جنس ارتباط معني دار وجود داشت (01/0 P=)؛ همچنين بين شدت تحليل عاطفي با جنس نيز ارتباط معني دار وجود داشت(05/0P=). بعلاوه بين مسخ شخصيت در بعد شدت، با سن ارتباط معني دار وجود داشت (04/0 P=). نتيجه گيري كلي: شناسايي منابع استرس زاي محيط كار به منظور پيشگيري و كاهش تحليل عاطفي و اتخاذ تدابيري در جهت فراهم كردن شرايط ارتقا و كسب تجربه موفقيت هاي فردي براي پرستاران اراك توصيه مي شود.

Background & Aims: A number of studies have been done on the topic of nurses’ burnout. However social and cultural context of caring institutes and the characteristics of nurses working in these centers would add to the knowledge about this organizational behavior. Accordingly this study aims at identifying the frequency and intensity of nurses’ burnout and its relationship with nurses’ characteristics in hospitals affiliated to Arak University of Medical Sciences. Material & Methods: It was a descriptive correlational study. Two hundred nurses working in hospitals affiliated to Arak University of Medical Sciences were recruited by Stratified probability sampling with proportional allocation. The instruments included Demographic information questionnaire and the Maslach Burnout Inventory (MBI). Data were analyzed by descriptive statistics, independent t-test, chi-square, and ANOVA using SPSS-PC (v. 16). Result: The findings revealed that 39.5% and 37% of nurses have reported high levels of frequency and low levels of severity of emotional exhaustion respectively. The majority of nurses (75%) reported high levels of personal accomplishment frequency and 70% of them reported high levels of personal accomplishment severity. Nurses also reported low levels of frequency (47%) and intensity (45%) of depersonalization. Significant relationship was found between frequency of emotional exhaustion and sex (p=0.05), severity of emotional exhaustion and sex (p=0/05), and severity of depersonalization and age (P =0/04). Conclusions: Identification of work place stressors in order to prevent emotional exhaustion, and also providing conditions for continuous job promotion and experiencing personal success for nurses working in Arak city is recommended.