تاثير ماساژ درماني توسط پرستار و همراه بيمار بر اضطراب مردان بستري در بخش CCU كارآزمايي باليني

The Effect of Massage Therapy by a Nurse and the Patient’s Companion on the Anxiety of Male Patients Hospitalized in CCU: A Clinical Trial

زمينه و هدف: اضطراب مي‌تواند باعث تغيير علايم حياتي، افزايش نياز اكسيژن قلب و افزايش مرگ و مير مبتلايان به بيماري هاي قلبي شود. اين مطالعه با هدف تعيين و مقايسه تاثير ماساژ درماني توسط پرستار و همراه بيمار بر اضطراب بيماران بستري در بخش هاي CCU انجام شد. روش بررسي: مطالعه به صورت كارآزمايي باليني تصادفي شده با گروه كنترل، بر سه گروه 30 نفره (ماساژ توسط پرستار، ماساژ توسط همراه بيمار و گروه كنترل) از مردان بستري در بخش هاي CCU بيمارستان شهيد بهشتي كاشان انجام شد. براي گروهاي مداخله، ماساژ تمام بدن به مدت 60 دقيقه انجام شد و براي گروه كنترل مداخله‌اي انجام نشد. داده ها از طريق پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك و ابزار اضطراب اسپيلبرگر جمع آوري و در نرم افزار SPSS نسخه 5/11 با استفاده از آزمونt و tزوج، آزمون كاي دو، تست دقيق فيشر، آزمون اناليز واريانس و آزمون توكي تجزيه و تحليل شد. يافته ها: ميانگين اضطراب آشكار و نهان گروه هاي مداخله پس از ماساژ به صورت معني داري كاهش يافت (001/0P < ). با اين حال، بين ميانگين اضطراب آشكار و نيز نهان گروه ماساژ داده شده توسط پرستار و گروه ماساژ داده شده توسط همراه تفاوت معني دار مشاهده نشد (05/0P > ) اما ميانگين اضطراب آشكار و نيز نهان اين دو گروه با گروه كنترل تفاوت معني دار داشت (05/0P < ). نتيجه گيري كلي: با توجه به تاثير ماساژ در كاهش اضطراب بيمار، و معني دار نبودن تفاوت بين ماساژ توسط پرستار و همراه بيمار ، مي توان توصيه نمود كه از همكاري و مشاركت بستگان بيماران در ماساژ درماني براي كاهش اضطراب بيماران بخش CCU استفاده شود.

Background & Aim: Anxiety can change the heart rate and also increase the myocardial oxygen demand and the risk of mortality in patients with heart diseases. This study aims to examine the effects of massage therapy by a nurse or the patientʹs companion on anxiety of the male patients admitted in coronary care unit. Material & Methods: An RCT was conducted on three randomly allocated groups (massage by a nurse, massage by a patient’s companion, and control group) of male patients admitted to coronary care units of Kashan’s Shahid Beheshti hospital (n=30). In the intervention groups, total body massage was done for 60 minutes. The third group (control) did not receive any intervention. Data was collected using Spillberger anxiety inventory and was analyzed by SPSS-PC (v.11.5), using Independent t-test, paired t test, One-way ANOVA, Tukey test, Chi-square, and Fisher exact test. Results: The mean scores for the Stat and Trait anxiety of the two intervention groups were significantly decreased after the massage therapy sessions (p < 0.001). However, no significant differences were found between the mean scores of stat or trait anxiety of the groups who received massage by a nurse or by the patients’ companion (P > 0.05). However, significant differences were found between the mean scores of stat or trait anxiety of the two intervention groups and the control group (P < 0.05). Discussion: Considering the effect of massage therapy on decreasing the level of anxiety and finding no difference between the effect of massage by nurses and patients’ companions, massage therapy by the patients’ companions can be used as an anxiolytic method in CCU patients.