فرهنگ ايمني بيمار ازديدگاه پرستاران

Nurses’ Perspectives on Patient Safety Culture

زمينه و هدف: سازمان هاي مراقبت سلامت در جهت ارتقاي كيفيت خدمات توجه روز افزوني به مساله ايمني بيمار پيدا كرده اند و فرهنگ ايمني بيمار شرط كليدي براي بهبود ايمني بيمار است. هدف اين مطالعه تعيين و مقايسه فرهنگ جاري ايمني بيمار از ديدگاه پرستاران در بيمارستان هاي دانشگاهي و خصوصي شهر اهواز مي باشد. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي، 142 نفر پرستار از سه بيمارستان خصوصي و پنج بيمارستان دانشگاهي شهر اهواز به روش تصادفي انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه تعيين فرهنگ ايمني بيمار در بيمارستانها (HSOPSC) جمع آوري شد. بخش اول پرسشنامه شامل اطلاعات دموگرافيكي و سازماني پرستاران و بخش دوم داراي تعداد 42 سوال است كه 12 بعد فرهنگ ايمني بيمار را مورد ارزيابي قرار مي دهد. داده ها با استفاده از آمار توصيفي و آزمون تي مستقل در نرم افزار SPSS نسخه 16 تحليل شد. يافته ها: ميانگين درصد پاسخ هاي مثبت به پرسشنامه فرهنگ ايمني در بيمارستان هاي دانشگاهي و خصوصي به ترتيب برابر (16% 8/55%) و (15% 3/56%) بود. نقاط قوت فرهنگ ايمني بيمار در بيمارستان هاي دانشگاهي سه بعد يادگيري سازماني و بهبود مداوم (54/71%)، كار تيمي درون واحد هاي بيمارستان (03/76%)، پاسخ غير تنبيهي در مواقع رخ دادن خطا (1/81%) و در بيمارستان هاي خصوصي دو بعد يادگيري سازماني و بهبود مداوم (14/72) و پاسخ غير تنبيهي در مواقع رخ دادن خطا (5/83) بود. از بين ابعاد نيازمند بهبود، كمترين امتياز فرهنگ ايمني در بيمارستان هاي دانشگاهي مربوط به بعد ارتباطات و ارايه بازخورد در رابطه با خطاها ( 7/26%) و در بيمارستان هاي خصوصي بعد انتقال بيمار در بيمارستان و تبادل اطلاعات مربوط به وي مابين واحدها (87/33%) مي باشد. اغلب پرستاران (3/66% بيمارستانهاي دانشگاهي و 2/68% بيمارستانهاي خصوصي) هيچ گزارشي را در زمينه حوادثي كه در 12 ماه گذشته به وقوع پيوسته به سرپرست بخش ارايه نداده اند و تفاوت آماري معناداري بين فرهنگ ايمني بيمارستان هاي دانشگاهي و خصوصي وجود ندارد. نتيجه گيري كلي: اقدامات مديران براي بهبود ايمني، ارايه بازخورد در رابطه با خطاها، زمينه سازي براي تناوب گزارش دهي حوادث و تبادل اطلاعات مربوط به بيمار در بيمارستان هاي تحت مطالعه جهت ارتقاي فرهنگ ايمني بيمار ضروري بنظر مي رسد.

Background & Aim: Health care organizations have growing recognition to patient safety for improving the quality of services. The main requirement to improve patient safety is patient safety culture. The aim of this study was to determine the current patient safety culture from the perspective of nurses working in university and private hospitals of Ahvaz city. Material & Methods: In this analytic cross-sectional study, 142 nurses working in five academic and three private hospitals in Ahvaz city were randomly selected. Data was collected by Hospital Survey on Patient Safety Culture questionnaire (HSOPSC). The first part of the questionnaire included nurses’ and organizational characteristics; the second part consisted of 42 questions to evaluate 12 dimensions of patient safety culture. Data was analyzed by descriptive statistics and independent T test using SPSS-PC (v.16). Results: The average percentage of positive responses to patient safety culture questionnaire was %55.8 %16 and %56.3 %15 in academic and private hospitals respectively. The strengths of patient safety culture in academic hospitals were related to three dimensions of organizational learning-continuous improvement (71.54%), teamwork across hospital units (76.03%), and non-punitive response to errors (81.1%); and the strengths in private hospitals were related to the dimensions of organizational learning-continuous improvement and non-punitive response to errors. The lowest score of patient safety culture was related to communications and giving feedback about errors in university hospitals (26.7%), and patient transportation in hospital and communication among units in private hospitals (33.87%). Most nurses (68.2% in private and 66.3% in academic hospitals) have not reported any events to supervisor in the past 12 months. There was no statistically significant difference between academic and private hospitals in patient safety scores. Conclusion: Managers actions to promote safety, giving feedback in response to errors, creating an appropriate context for reporting accidents and exchange of patient information in the studied hospitals seems to be crucial.