علم انساني ـ اجتماعي اسلامي: مسيله امكان‌پذيري و راهبردهاي رشد

Islamic Social-human Science: the Problem of Feasibility and the Strategies for Its development

اين مقاله از دو بخش تشكيل شده است. در بخش نخست، به ايجاز، دلايلي براي امكان‌پذيريِ علم انساني ـ اجتماعي اسلامي ارايه و در بخش دوم مقاله، بسته‌اي راهبردي، براي تحقق آرمان علوم انساني ـ اجتماعي اسلامي ارايه شده است. ايده اوليه اين راهبردها در گفتگو با صاحب‌نظران جمع شده و در مرحله تبويب، تنقيح، تقويت و تبيين راهبردها از جلسات پنل با حضور متخصصان حوزه سياست علم و آينده‌پژوهي استفاده شده است. راهبردهاي پيشنهاد شده، در ذيل اين پنج راهبرد كلان، انسجام يافته‌اند: 1. تبيين ضرورت علوم انساني ـ اجتماعي اسلامي؛ 2. تبيين مباني، نظريه‌ها و روش‌هاي برآمده از دين در حوزه علوم انساني ـ اجتماعي؛ 3. تقويت فعاليت‌هاي سياست‌گذارانه در عرصه علوم انساني ـ اجتماعي؛ 4. تقويت و جهت‌دهي جامعه علمي كشور در اين حوزه از علوم؛ 5. بهره‌برداري از علوم انساني ـ اجتماعي حاصل‌آمده با رهيافت اسلامي.

This paper includes two parts. Some reasons are given in brief for the feasibility of the Islamic social-human science in the first part, and as for the second part, a strategic package is proposed for realization of the ideal of Islamic social-human science. The preliminary concept of these strategies was taken from discussions with experts and in the stages of classification, revision and explanation of the strategies, panel meetings were held with experts in the fields of science policy and future studies. The suggested strategies were classified as subcategories of the following five macro-strategies: 1. Explanation of the necessity of Islamic social- humanities sciences, 2. explanation of principles, theories and methods taken from religion in the field of social- humanities, 3. strengthening the policy-making activities in the field of social-humanities, 4. strengthening and directing the scientific community of the country in this area of science and 5. utilizing the achieved social-human sciences with an Islamic approach.