مدل سازي و پيش بيني كارايي بانك‌هاي دولتي و خصوصي ايران با استفاده از مدل‌هاي شبكه عصبي مصنوعي، شبكه عصبي فازي و الگوريتم ژنتيك

دستيابي به رشد مستمر و مداوم اقتصادي و به موجب آن توسعه اقتصادي را مي‌توان از زمره اهدافي قلمداد نمود كه تمام كشورها در پي دستيابي به آنند. در اين راستا، بانك‌ها نقش بسيار مهمي در پيشرفت و توسعه اقتصادي هر كشور ايفا مي‌نمايند. هم اكنون، با توجه به تعداد قابل توجه بانك‌هاي دولتي و خصوصي در كشور پيش بيني كارايي آنها اهميت ويژه اي پيدا كرده است. هدف از اين پژوهش، مدل سازي و پيش بيني كارايي بانك‌هاي دولتي و خصوصي كشور با استفاده از مدل‌هاي شبكه عصبي مصنوعي، شبكه عصبي فازي و الگوريتم ژنتيك است. در اين پژوهش، ابتدا با استفاده از مدل تحليل پوششي داده‌ها و با در نظر گرفتن جمع كل دارايي‌ها و تعداد كل شعب به عنوان ورودي‌هاي مدل و سود و زيان خالص و مانده تسهيلات اعطايي و مطالبات به عنوان متغيرهاي خروجي مدل به بررسي كارايي بانك‌ها در بين سال‌هاي 1386 تا 1390 پرداخته شد. در مرحله بعد، از رويكرد رگرسيون چند متغيره، شبكه عصبي مصنوعي، شبكه عصبي فازي و الگوريتم ژنتيك براي پيش بيني كارايي بانك‌ها استفاده شده است. نتايج ارزيابي نشان داد كه مدل شبكه عصبي فازي نسبت به ساير مدل‌ها داراي بالاترين دقت در پيش بيني كارايي بانك‌هاست. همچنين، بر اساس نتايج تحليل حساسيت ورودي‌ها به وسيله شبكه عصبي، ورودي سود و زيان خالص به عنوان ورودي كه بيشترين تاثيررا در كارايي بانك‌ها دارد، معرفي شده است.