اقتصاددانان رفتاري و نظريه هاي آن ها

Behavioral Economists and their Theories

امروزه براي اغلب ناظران مسايل اقتصادي از درون و بيرون اين علم، اصطلاح «علم اقتصاد» با مفاهيم اقتصاد نيوكلاسيك مترادف گرديده است و به بيان ديگر اين روش كاري، اقتصادهاي نيوكلاسيك است كه اصول علم اقتصاد را تعريف مي‌كند. اما به رغم اين سلطه و با وجود تمامي دستاوردهاي بديهي، اقتصاد نيوكلاسيك در تمام طول عمر خود همواره با جرياني پايدار از انتقادها و پيشنهاداتي در خصوص روش‌هاي جايگزين و رويكردهاي روشمند روبه‌رو بوده است. يكي از اين رويكردها اقتصاد رفتاري مي-باشد. طرفداران اين اقتصاد ادعا مي كنند كه با بهره گيري از بنيان‌هاي روانشناسي و اجتماعي، واقع گرايي تجزيه و تحليل‌هاي اقتصادي را افزايش داده و ويژگي‌هاي خاص اين علم (بينش تيوريك، پيش بيني پديده ها و سياست هاي مناسب) را بهبود -بخشيده‌اند. اين اقتصاددانان بيان مي‌دارند كه اگرچه اقتصاد كلاسيك در ابتدا عيناً به بنيان‌هاي روان‌شناسي علاقه‌مند بوده، اما اين علاقه پس از آن سال‌ها رو به افول گذاشته و حتي در برهه‌هايي به تضاد با اين اصول منجر شده است. اما اقتصاددانان رفتاري با بهره‌گيري از مطالعات پيشگامانه كاتونا و هربرت سايمون و پس از آن مطالعات كاهنمن و تورسكي و غيره بار ديگر توانسته‌اند پيوندي دوباره ميان اين دو دسته برقرار نمايند. پيوندي كه هر يك از اين انديشمندان حوزه بسيار محدودي از آن را جلو برده‌اند و به منظور برقراري ارتباطي تنگاتنگ و سيستماتيك و در واقع دستيابي به يك «پارادايم» غالب راه طولاني را پيش رو دارد.

Today, in the eyes of most inside or outside economic observers, economics apparently equals to the elements of neo-classical economics; in short, methods and solutions of neo-classical economies define the principles of economics. However, in spite of such dominance and notwithstanding all evident accomplishments of neo-classical economics, it has always been subject to myriads of critique and recommendations considering alternative options and methodical approaches. One of such approaches is the behavioral economics. The followers of the behavioral economics claim that its use of psychological and social principles has strengthened its economic analyses, and it has improved the specific characteristics of this field of study including theoretical insight, prediction of phenomena and suitable policies. These economists express that although the classical economics used to be interested in psychological principles, such a tendency has gradually diminished and in some cases, it has even led to confronting these principles. Yet, behavioral economists have employed pioneering studies of Katun and Herbert Simon, followed by the works of Kahenman and Tvrsky as well as others to succeed in bonding unification between these two. Each of these thinkers has contributed to this unification only to a limited extent, and there is a long way ahead to forge a close and systematic bond with the aim of forming a dominant paradigm.