بررسي قوانين حامي محيط زيست خليج فارس در ايران

The study of the rules supporting the Persian Gulf environment in Iran

خليج فارس و درياي عمان به لحاظ وجود منابع عظيم نفت و شرايط خاص زيست محيطي داراي اهميت خاصي مي باشد. حساسيت راهبردي موجود در آن و تنش هاي سياسي، نظامي و موضوعات اقتصادي؛ مسايل مهمي چون آلودگي هاي محيط زيست دريايي را تحت الشعاع قرار داده و خليج فارس و درياي عمان را به يكي از آلوده ترين مناطق دريايي مبدل نموده است. اين در حالي است كه براي رسيدن به توسعه پايدار، حفاظت از منابع طبيعي به عنوان بستر توسعه و زيربناي برنامه هاي سازندگي از اهميت ويژه اي برخوردار است. در اين راستا شيوه هايي اجرايي برنامه هاي وسيع و گسترده دولت در امر حفاظت از منابع طبيعي در قالب قانون اساسي و آيين نامه هاي اجرايي در عرصه داخلي و ملحق شدن به اسناد بين المللي مرتبط، امري بديهي است.

Persian and Oman Gulfs are very important especially for the existence of great oil sources and its particular environmental conditions. Strategic sensitivity of this area and political, martial and economical-related tensions has overshadowed important issues like sea environmental pollutions and has transformed the Persian Gulf to one of the most polluted marine areas. Whilst the protection of natural sources as the base of development and the infrastructure of construction, plays an important role for the achievement to the sustainable development. In this respect, executive methods of the governmentʹs vast and extensive programs related to the protection of natural sources in the form of constitution and executive bylaws in domestic arena and joining to the related international documents, is an evident matter.