وضعيت سبك زندگي ارتقادهنده سلامت در دانشجويان ساكن در خوابگاه‌هاي دانشگاه علوم پزشكي تهران

The Situation of Health-Promoting Lifestyle among the Students Living in Dormitories of Tehran University of Medical Sciences, Iran

مقدمه: سبك زندگي ارتقادهنده سلامت تعيين‌كننده سلامتي در زمان حال و آينده است. زندگي خوابگاهي در دوران دانشجويي با توجه به شرايط خاص خود مي‌تواند نقش تعيين‌كننده روي سبك زندگي ارتقادهنده سلامت دانشجويان در آينده داشته باشد. هدف مطالعه بررسي وضعيت سبك زندگي ارتقادهنده سلامت دانشجويان ساكن در خوابگاه‌هاي دانشگاه علوم پزشكي تهران بود. روش‌ها: اين مطالعه به صورت مقطعي در سال 1391 روي نمونه‌اي شامل 140 دختر و 110 پسر از دانشجويان ساكن خوابگاه‌‌هاي دانشگاه علوم پزشكي تهران انجام شد. نمونه‌گيري از دانشجويان به صورت طبقه‌اي تصادفي بود. براي جمع‌آوري اطلاعات از پرسش‌نامه دو قسمتي شامل اطلاعات دموگرافيك و پرسش‌نامه استاندارد سبك زندگي ارتقادهنده سلامت Walker استفاده شد. در تحليل داده‌ها نيز از آزمون‌هاي Independent t، Mann-Whitney U، ضريب همبستگي Spearman و Pearson استفاده شد. نتا‌يج: ميانگين نمره سبك زندگي ارتقادهنده سلامت 3/20 ± 119 از حداكثر نمره قابل اكتساب 208 به دست آمد كه نشان‌دهنده وضعيت متوسط است. بين سبك زندگي ارتقادهنده با متغيرهاي وضعيت اشتغال، وضعيت تاهل، سن و نمره معدل فرد ارتباط معني‌دار وجود داشت، ولي بين ميانگين سبك زندگي ارتقادهنده سلامت كل و متغيرهاي جنس و مقطع تحصيلي ارتباط معني‌دار نبود. بحث و نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد كه وضعيت سبك زندگي ارتقادهنده سلامت در خوابگاه‌هاي دانشگاه علوم پزشكي تهران متوسط است. بنابراين نياز به برنامه‌ريزي‌هاي دقيق‌تر جهت بهبود وضعيت سبك زندگي ارتقادهنده سلامت در اين دانشجويان احساس مي‌شود.

Background: Health-promoting lifestyle is a major determining factor of health in the present and future. Living in dormitories during studentship, due to particular circumstances, could play a decisive role on studentsʹ health promoting lifestyle in the future. The purpose of this research was to study the situation of health-promoting lifestyle among the students living in the dormitories of Tehran University of Medical Sciences, Iran. Methods: In this cross-sectional study, a sample of 140 female and 110 male students residing in the dormitories of Tehran University of Medical Sciences were selected by stratified random sampling method in 2012. All the included students completed a questionnaire with two parts, sociodemographic information and the standard Walker’s lifestyle questionnaire. Data were analyzed by the independent samples t-test, Mann-Whitney U test, and Spearman and Pearson correlations. Results: The mean score of health promoting lifestyle was 119 ± 20.3 from a maximum score of 208, indicating a moderate situation. There were significant associations between health-promoting lifestyle (HPL) and employment, marital status, age, and average grade in final exams, but no significant associations between health-promoting lifestyle and gender or academic degree. Conclusion: This study showed that the score of health-promoting lifestyle is average among the students of Tehran University of Medical Sciences. Therefore, targeted interventions should be made to promote health-promoting lifestyle among these students.