واريانت هاي ژنتيكي ژن هاي مستعد اسكيزوفرني و نقش آن در پيشرفت بيماري

Genetic variants of susceptible genes to schizophrenia and their role on disease progress

اسكيزوفرني بيماري شديد رواني است كه حدود 1 درصد از مردم جهان به آن مبتلا هستند. اين بيماري چند عاملي با مشاركت شمار زيادي از ژن هاي مستعد كننده كه در ارتباط با فرآيندهاي اپي ژنتيك و عامل هاي محيطي هستند مشخص مي شود. مطالعات، پيوستگي و همراهي چندين لوكوس را كه احتمالاً خطر اسكيزوفرني را تاييد مي كنند، مانند نوروگلين1، Disrupted in schizophrenia، ديسبايندين، اپسين 4 و پرولين دهيدروژناز را نشان داده اند. اگرچه، جزييات عملكرد زيستي اين ژن ها هنوز چندان مشخص نيست. ژن مهمDisrupted in schizophrenia1 (DISC1) كه لوكوس ژن آن نخستين بار در يك خانواده بزرگ اسكاتلندي شناخته شد، سهم عمده اي در بيماري هاي ذهني-رواني داشته و با جابه جايي متعادل كرموزومي t(1;11)(q22.1;q14.3) همراهي دارد. مطالعات گسترده روي DISC1 در خلال دهه گذشته نشان داده است كه اين ژن افزون بر عامل خطر ژنتيكي براي طيفي از بيماري هاي رواني شناخته شده، بر بسياري از جنبه هاي عملكردي سيستم عصبي مركزي مانند توسعه و رشد نورون ها، مسيرهاي پيام دهي نوروني و عملكردهاي سيناپسي اثر مي گذارد. هم چنين، مطالعات ژنتيكي، ارتباط ميان DISC1 و صفات كمي مشتمل بر حافظه كاري، سن شناخت و ادراك، حجم ماده خاكستري در كورتكس پري فرونتال و اختلالات در ساختار و عملكرد هيپو كامپ را نشان مي دهد. DISC1 با شمار زيادي پروتيين كه در مهاجرت نورون ها، تنظيم و تعديل اسكلت سلولي و انتقال پيام نقش دارند، ميان كنش مي دهد. برخي از اين پروتيين ها به عنوان عامل هاي مستعد ژنتيكي براي بيماري هاي رواني گزارش شده اند. در اين مطالعه مروري، تازه هاي اين بيماري و ارتباط واريانت هاي ژنتيكي شماري ژن مستعد اسكيزوفرني به ويژه DISC1 و پروتيين هاي ميانكنش دهنده با آن، و هم چنين تاثير آنها روي ساختار و عملكرد مغز در انسان و موش مورد بررسي قرار گرفته است.

Schizophrenia is a severe psychiatric disorder that has a lifetime prevalence of ~1% in the most studied population. Schizophrenia is a multifactorial disorder that is characterized by the contribution of multiple susceptibility genes that could act in conjunction with epigenetic processes and environmental factors. Linkage and association studies have shown a number of candidate risk genes including Nerugulin 1, Disrupted in schizophrenia, Disbyndin and Epsin 4 that have associated with schizophrenia. However, their biological function remains elusive. ‘Disrupted in schizophrenia 1’ (DISC1), a gene locus originally identified at the first in a large Scottish family, showing a heavy burden of major mental illnesses associated with a balanced t(1;11)(q42.1;q14.3) chromosome translocation. Substantial genetic and biological research on DISC1 has been displayed in past decade that DISC1 is now recognized as a genetic risk factor for a spectrum of psychiatric disorders and it impacts on many aspects of central nervous system (CNS) function, including neurodevelopment, neurosignaling, and synaptic functioning. Evidences emerged from genetic studies have shown a relationship between DISC1 and quantitative traits, including working memory, cognitive aging, gray matter volume in the prefrontal cortex, and abnormalities in hippocampal structures as well as function. DISC1 interacts with numerous proteins, also involved in neuronal migration, neurite outgrowth, cytoskeletal modulation, and signal transduction, some of which have been reported as independent genetic susceptibility factors for psychiatric morbidity. Here, we studied association of genetic variants of several susceptibility genes to schizophrenia, specially DISC1 and its intractor proteins and their effect on functional and structural of the brain in human and in the mouse.