پاسخ هاي فيزيولوژيكي پنج گونه بادام به تنش خشكي ناشي از پلي اتيلن گلايكول

Physiological Responses of Five Almond Species to PEG-Induced Drought Stress

اثرات تنش خشكي بر برخي از ويژگي هاي فيزيولوژيكي دانهال هاي جـوان پنج گـونه بادام (Prunus dulcis، P. eburnea، P. eleagnifolia، P. haussknechti و P. scoparia) بررسي شد. سه سطح مختلف تنش خشكي (پتانسيل اسمزي محلول غذايي؛ ?s= 6/0-، 1/1- و 6/1- مگاپاسكال) و تيمار شاهد (?s= 1/0- مگاپاسكال) به مدت 2 هفته و پس از آن، 4 هفته دوره بهبودي اعمال گرديد. پتانسيل آب برگ گياهان تيمار شده در مقايسه با شاهد به طور معني داري كاهش يافت. تحت تنش شديد، P. dulcis پايين-ترين پتانسيل آب برگ را در ميان گونه هاي مورد مطالعه داشت. قندهاي محلول كل و پرولين آزاد در واكنش به تنش خشكي به طور معني داري در برگ ها تجمع يافتند. بيشترين تجمع قندهاي محلول تحت شرايط تنش شديد در مقايسه با شاهد در P. eburnea و P. dulcis مشاهده گرديد. همچنين، بيشترين تجمع پرولين در برگ هاي P. dulcis و P. eburnea اتفاق افتاد. تنش خشكي باعث كاهش معني داري در محتواي كلروفيل a، كلروفيل b و كلروفيل كل گرديد، اما محتواي كاروتنوييدهاي كل تحت تاثير تنش خشكي قرار نگرفت. P. haussknechti و P. dulcis در مقايسه با ساير گونه ها كاهش كمتري در محتواي كلروفيل برگ نشان دادند. فعاليت آنزيم-هاي آنتي اكسيداني شامل سوپراكسيد ديسموتاز، پراكسيداز، كاتالاز، آسكوربات پراكسيداز و گلوتاتيون ردوكتاز در برگ هاي دانهال هاي تنش ديده به طور معني داري افزايش يافت. به طوركلي، P. dulcis با پايين ترين پتانسيل آب برگ تحت شرايط تنش خشكي، بيشترين تجمع پرولين، تجمع نسبتاً بالاي قندهاي محلول و كاهش نسبتاً كمتر رنگيزه هاي برگ ممكن است در مقايسه با ساير گونه هاي مورد بررسي مقاومت بيشتري به تنش خشكي داشته باشد.

Effects of polyethylene glycol-induced drought stress on some physiological characteristics of young seedlings of five almond species (Prunus dulcis, P. eburnea, P. eleagnifolia, P. haussknechti and P. scoparia) were studied. Three different drought levels resulted from three osmotic potential of the nutrient solutions including ?s =?0.6, ?1.1 and ?1.6 MPa and a control treatment (?s =?0.1 MPa) were applied over 2 weeks followed by 4 weeks of recovery. Leaf water potential (LWP) of treated plants was significantly decreased compared to the controls. Under severe stress, P. dulcis had the lowest LWP among examined species. Soluble sugars and free proline were significantly accumulated in leaves in response to drought stress. The greatest accumulation of soluble sugars was observed in P. eburnea and P. dulcis under severe stress as compared to the control. Also, proline was greatly accumulated in the leaves of P. dulcis and P. eburnea. Drought stress caused a significant decrease in chlorophyll a, chlorophyll b and total chlorophyll of the leaves, but total carotenoids content was not influenced by drought. P. haussknechti and P. dulcis showed lesser reduction in leaf chlorophyll content compared to the other species. The activities of antioxidant enzymes including superoxide dismutase, peroxidase, catalase, ascorbate peroxidase and glutathione reductase were significantly increased in leaves of the seedlings subjected to drought treatments. In conclusion, P. dulcis with the lowest LWP, the greatest proline accumulation, relatively higher accumulation of soluble sugars and relatively lesser reduction in leaf pigments under drought condition, showed the higher resistance to drought compared to the other almond species.