شفتگي اجتماعي و رعايت قوانين راهنمايي و رانندگي (مورد مطالعه: رانندگان شهر تبريز)

يكي از عوامل اجتماعي تاثيرگذار بر قانون گريزي، آشفتگي اجتماعي يا احساس آنومي است. هدف مقاله حاضر، مطالعه ارتباط آشفتگي اجتماعي و رعايت قوانين راهنمايي و رانندگي در بين رانندگان سطح شهر تبريز است. روش تحقيق، پيمايشي و ابزار اندازه‌گيري، پرسشنامه بسته پاسخ است. جامعه آماري مورد مطالعه، شامل كليه شهروندان تبريزي بوده كه داراي گواهينامه راهنمايي و رانندگي و خودرو شخصي بوده‌اند كه 400 نفر از آنها با استفاده از فرمول كوكران و به روش تصادفي ساده به عنوان حجم نمونه نهايي، انتخاب شده‌اند. داده‌هاي حاصله، با استفاده از نرم افزار spss تجزيه و تحليل شده است. يافته‌ها نشان مي‌دهد، بين متغيرهاي احساس آنومي و احتمال مجازات و ميزان رعايت مقررات راهنمايي و رانندگي رابطه‌اي معناداري وجود دارد. همچنين، نتايج تحليل رگرسيوني نشان مي‌دهد، 66 درصد از تغييرات متغير ميزان رعايت قوانين و مقررات راهنمايي و رانندگي توسط متغيرهاي مستقل تحقيق تبيين شده است.