بررسي اثرات درماني مهار گيرنده هاي نوع يك آنژيوتانسين دو در كاهش ضايعه مغزي در مدل آزمايشگاهي سكته مغزي در موش صحرايي

Protective Effects of Angiotensin II AT1 Receptors Blockade against Brain Injury in Experimental Model of Stroke in Rat

زمينه و هدف: سكته مغزي سومين عامل مرگ و معلوليت در جوامع صنعتي است. پيشنهاد شده است كه سيستم رنين- آنژيوتانسين ممكن است در مكانيسمهاي پاتولوژيك سكته مغزي نقش داشته باشد. هدف از اين مطالعه بررسي اثرات درماني مهار گيرنده هاي AT1 آنژيوتانسين دو بر ضايعه ايسكميك مغزي مي باشد. اين مطالعه با استفاده از مدل آزمايشگاهي ايسكمي موضعي مغز در موش صحرايي با فشار خون طبيعي انجام شده است. روش كار: در اين تحقيق تعداد 48 عدد موش صحرايي نر از نژاد Sprague - Dawley درچهارگروه مورد مطالعه قرار گرفتند.گروه شاهد، گروه كنترل ايسكميك و و دو گروه ايسكميك كه داروي كندسارتان را (با دوزهاي 1/0 ميلي گرم بر كيلوگرم يا 5/0 ميلي گرم بر كيلوگرم) در آغاز مرحله برقراري مجدد جريان خون پس از وقوع ايسكمي دريافت كردند. ايسكمي موضعي با استفاده از تكنيك انسداد شريان مياني مغز توسط فيلامان مخصوص در نيمكره راست مغز حيوانات به مدت يك ساعت ايجاد شد. در اين حيوانات 24 ساعت پس از پايان ايسكمي اختلالات حركتي با استفاده از آزمون نورولوژيك ويژه اي ارزيابي شد وحجم ضايعه مغزي ايجاد شده با استفاده از تكنيك رنگ آميزي با تري فنيل تترازوليوم كلرايدتعيين شد. يافته ها: حيوانات گروه شاهد عملكرد حركتي طبيعي داشتند (نمره آزمون نورولوژيك 1) و آسيب ايسكميك در نواحي قشري و زير قشري مغز آنها مشاهده نشد. وقوع ايسكمي در گروه كنترل سبب ايجاد حجم ضايعه قابل ملاحظه اي در قشر مغز (15±253 ميليمترمكعب) و نواحي زير قشري (7±92 ميليمتر مكعب) شد و حيوانات اين گروه اختلالات حركتي شديدي داشتند. مهار گيرنده هاي AT1 آنژيوتانسين دو با داروي كندسارتان (با دوزهاي 1/0 ميلي گرم بر كيلوگرم يا 5/0 ميلي گرم بر كيلوگرم) اختلالات حركتي ناشي از ايسكمي را كاهش داد و حجم ضايعه مغزي را در نواحي قشري و زير قشري مغز بطور معني داري كاهش داد. نتيجه گيري: يافته هاي اين مطالعه نشان مي دهد كه آنژيوتانسين دو از طريق تحريك گيرنده هايAT1 در ايجاد ضايعه ايسكميك مغزي نقش دارد. و مهار اين گيرنده ها مي تواند حجم ضايعه ايسكميك مغزي را كاهش داده و اختلالات حركتي ناشي از سكته مغزي را بهبود ببخشد.

Background & objectives: Ischemic stroke remains the third leading cause of invalidism and death in industrialized countries. It is suggested that renin–angiotensin system (RAS) may contribute in stroke related pathogenic mechanisms and involve in the ischemic brain damage. This study designed to investigate the role of angiotensin II (Ang II) in conjunction with AT1 receptors in treatment of the brain injuries following transient focal cerebral ischemia in rats. Methods: Forty eight male Sprague-Dawley rats were studied in four groups. Sham group, ischemic control group and two ischemic groups that received candesartan (0.1mg/kg, or 0.5mg/kg) at the beginning of reperfusion period. Transient focal cerebral ischemia was induced by 60 minutes occlusion of the middle cerebral artery, followed by 24 hours reperfusion. At the end of the reperfusion period, neurological deficit score (NDS) was performed. Total cortical and striatal infarct volumes were determined using triphenyltetrazolium chloride (TTC) staining technique. Results: Animals in sham operated group had normal motor function and no ischemic lesions were observed in cortical or striatal regions. Occurring ischemia in ischemic control group that received vehicle produced considerable infarction in cortex (253±15mm3) and striatum (92±7mm3), as well as these animals had sever impaired motor dysfunctions. Blocking of AT1 receptors with candesartan (0.1mg/kg or 0.5mg/kg) improved neurological outcome and significantly lowered cortical and striatal infarct volumes relative to ischemic control group. Conclusion: The findings of the present study indicated that stimulation of AT1 receptors by Ang II involved in ischemia/reperfusion injuries and blocking of AT1 receptors can decrease ischemic brain injury and improve neurological outcome.