مقايسه اثرات پروپوفول با سوفلوران در لوله گذاري بدون شلكننده عضلاني در كودكان

Tracheal intubation without muscle relaxant with propofol or sevoflurane in children

زمينه و هدف: در سالهاي اخير روشهاي القا بيهوشي بدون شل كنندههاي عضلاني به دليل عوارض ناشي از اين داروها به خصوص در اعمال جراحي كوتاه مدت مورد توجه و مطالعه قرار گرفته است كه متداولترين آنها استفاده از اپيوييدهاي كوتاه اثر به همراه داروهاي هيپنوتيك مانند پروپوفول مي باشد. با معرفي سوفلوران به عنوان يك هوشبر استنشاقي در القا و نگهداري بيهوشي، به نظر مي رسد كه مي توان از آن در اعمال جراحي كه امكان عدم استفاده از شل كنندههاي عضلاني است استفاده كرد. در اين مطالعه سعي شده است وضعيت لوله گذاري تراشه در دو گروه سوفلوران با پروپوفول در هنگام عدم استفاده از شل كنند ههاي عضلاني مقايسه شود. روشمطالعه: مطالعه حاضر به صورت يك كارآزمايي باليني تصادفي شده دو سو كور طراحي و اجرا شد . جمعيت هدف شامل كودكان 2 الي 7 سال كانديداي عمل جراحي گوش و حلق و بيني و چشم بوده كه طي سالهاي 88 و 89 در بيمارستان رسول اكرم (ص) تحت بيهوشي و عمل جراحي قرار گرفته بودند . در گروه پروپوفول، 1ميليگرم/كيلوگرم، رميفنتانيل 2 ميكروگرم/كيلوگرم درعرض 60 ثانيه وپروپوفول 2 ميليگرم / كيلوگرم / ليدوكايين 5 تجويز شد. در گروه سوفلوران، ليدوكايين و رميفنتانيل با همان دوز و سوفلوران تجويز شد. بعد از رسيدن بيماران 50 اقدام به انتوباسيون آنها شد . وضعيت هموديناميك بيماران قبل و بعد از - هر دو گروه به عمق بيهوشي 40 انتوباسيون، سهولت انجام ماسك ونتيلاسيون و لارنگوسكوپي ارزيابي و ثبت شد و بر اساس يافته هاي مذكور شرايط اينتوباسيون تراشه تحت عناوين عالي و خوب و ضعيف طبقهبندي شد. يافته ها: 76 % بيماراني كه پروپوفول و 84 % بيماراني كه سوفلوران دريافت كرده بودند وضعيت انتوباسيون در .(p=0/ تراشه آنها عالي ارزيابي شد كه به لحاظ آماري اختلاف مشاهده شده بين دو گروه معنيدار نمي باشد ( 356 بدست نيامد و در باقي بيماران وضعيت انتوباسيون (poor) هيچيك از دو گروه وضعيت انتوباسيون تراشه ضعيف تراشه خوب بدست آمد. توزيع فشار خون سيستوليك، دياستوليك و ضربان قلب دو گروه طي مدت زمان پيگيري به لحاظ آماري اختلاف معنيداري با يكديگر نداشتند. نتيجه گيري: با توجه به يافتههاي اين مطالعه و همچنين بر اساس يافتههاي قبلي، سوفلوران م ي تواند اثرات مشابه و بي خطري در مقايسه با پروپوفول در لوله گذاري بدون شل كننده عضلاني در كودكاني كه كانديداي اعمال جراحي گوش و حلق و بيني و چشم هستند، داشته باشد.

Background and aims: To compare intubating conditions and cardiovascular changes follow induction of anesthesia and tracheal intubation in patients receiving either lidocaine-remifentanilpropofol or lidocaine-remifentanil-sevoflurane prior to induction. Methods and materials: In a randomized, double-blind study 75 healthy children patients were assigned to one of two groups: lidocaine 1.5 mg·kg–1, remifentanil 2 ?g·kg–1 and propofol 2 mg·kg–1 (Group P) or lidocaine 1.5 mg·kg–1, remifentanil 2 ?g·kg–1 and sevoflurane (Group S). Then laryngoscopy and tracheal intubation were attempted at BIS 40-50. Intubating conditions were assessed as excellent, good or poor on the basis of ease of ventilation, position of the vocal cords, and patient’s response to intubation and slow inflation of the tracheal cuff. The mean arterial pressure (MAP) and heart rate (HR) were measured before anesthetic agent administration, immediately after tracheal intubation, and five minutes after intubation. Results: Excellent intubating conditions were obtained in 76% of Group P patients and 84% of Group S patients and were not significantly different between the two groups (p < 0.356). Cardiovascular changes following induction of anesthesia and tracheal intubation were not significantly different between the two groups. Conclusion: Lidocaine-remifentanil-sevoflurane is similar and safe like lidocaine-remifentanilpropofol for tracheal intubation without muscle relaxants in children.