بررسي رابطه بين ريسك نكول و ضريب واكنش سود

Investigating the Relationship between Default Risk and Earning Response Coefficient (ERC)

ريسك نكول يكي از عواملي است كه مطالعات انجام‎شده آن را بر ضريب واكنش سود اثرگذار دانسته‎اند. هدف اين پژوهش بررسي رابطه بين ريسك نكول و ضريب واكنش سود در بورس اوراق بهادار تهران است. نمونه آماري پژوهش را 132 شركت پذيرفته‎شده در بورس اوراق بهادار تهران، طي سال هاي 1388 تا 1391 تشكيل مي‎دهد. در اين پژوهش براي اندازه‎گيري ريسك نكول از دو مقياس نسبت اهرم و شاخص فالمر استفاده شده است. براي آزمون اثر ريسك نكول بر ضريب واكنش سود، رگرسيون معكوس بازده غيرعادي و سود غيرمنتظره به‎كار گرفته شده و اثر ريسك سيستماتيك و فرصت رشد بر ضريب واكنش سود كنترل شده است. شواهد پژوهش حكايت از وجود رابطه منفي و معنادار بين ريسك نكول و ضريب واكنش سود دارد. نتايج گوياي آن است كه ريسك نكول، نه‎تنها براي اعتباردهندگان مهم است، بلكه براي سرمايه گذاران نيز اهميت داشته و در ميزان واكنش آنها به اخبار خوب و بد سود حسابداري، اثر مي‎گذارد.

One of the factors that previous studies have identified as an influential factor in Earning Response Coefficient (ERC) is default risk. The purpose of this study is to investigate the relationship between default risk and Earnings Response Coefficient in Tehran stock exchange during the years 1388 to 1391. This study used two proxies to measure default risk; leverage ratio and f-score. To test the effect of default risk on earnings response coefficients, reverse regression of abnormal returns and unexpected earnings is used and the effect of systematic risk and the growth opportunity on earnings response coefficients are controlled. The results of the study reveal a significant negative relationship between default risk and ERC. Results indicate that default risk is not only important for creditors, but it is also important for investors and affects their reaction to good and bad news from earning announcement.