بنيان هاي نهادي فقر از ديدگاه وبلن

The Institutional Fundamentals of Poverty from Veblenʹʹs Viewpoint

بي‌ترديد، فقر يكي از بزرگ‌ترين دغدغه‌هاي تمام جوامع بشري و نظام‌هاي اقتصادي است. پر واضح است كه، اگر علم اقتصاد و اقتصاددانان نتوانند تحليل مناسبي از اين پديده تلخ و راه‌كارهاي مبارزه با آن ارايه كنند، دانش چندان سودمندي نخواهند داشت. در واقع، اگر اقتصاددانان بهره‌وري‌محور فقط قادرند فقر را به پايين بودن بهره‌وري افراد نسبت دهند، بايد بپذيرند كه نظريه اقتصادي آن‌ها، دست‌كم براي نيمي از بشريت، چيزي بيش از يك قصه نيست. اين يكي از نكات مهم و مورد تاكيد در مقاله حاضر است كه موجب تمايز آن از ساير آثار موجود در اين حوزه مي‌شود. در واقع، موضوع مورد بررسي در مقاله حاضر اين است كه، بر خلاف تصور اقتصاددانان مرسوم، فقر خاستگاه فردي ندارد، بلكه عمدتاً ناشي از كاستي‌هاي نهادي است و به همين دليل، نمي‌توان آن را فقط به بهره‌وري افراد نسبت داد. بر اين اساس، در مقاله حاضر نشان داده خواهد شد كه در اقتصاد متعارف، سرچشمه‌هاي فقر به خوبي شناسايي نشده است. در حالي كه نهادهايي مانند طبقه مرفه، ارث، آداب و سنن به خوبي مي‌تواند دلايل اصلي فقر افراد باشد. علاوه بر اين، منطق قياسي و روش‌شناسي رياضياتي رايج در اقتصاد متعارف باعث شده است كه اقتصاددانان از روش‌هاي پژوهشي مانند مشاهده‌گر مشاركت‌كننده كه مورد تاكيد نهادگرايان است، بهره نگيرند. حال آنكه، در برخي از پژوهش‌هاي نهادي اخير، با كمك اين روش پژوهش به خوبي نشان داده‌ شده است كه در اغلب بررسي‌هاي پيشين درباره فقر، جنبه‌هاي مهمي از موضوع ناديده گرفته‌ شده و از آن‌ها غفلت شده است.

Doubtlessly, poverty is one of the greatest concerns of human societies and economic systems. Obviously, if economics and economists can not produce a proper analysis of such a bitter phenomenon and provide a solution to fight against it, their knowledge will be in vain. In Fact if productivity-oriented economists are merely able to attribute poverty to low productivity of individuals, they have to admit that their economic theory is no more than a tale for half of human beings. This is one of the critical and emphatic points, explained in this paper that makes it distinguished from other works in this area. Indeed the subject of this study is that diametrically different from the opinion of the mainstream economists, poverty does not have an origin related to individuals; on the contrary, it comes from institutional shortcomings and it is not just the outcome of individual inefficiency. This article tries to explain that mainstream economics has not well introduced the rots of poverty while institutions such as well-to-do class, heritage, manners and traditions could rather be regarded the major causes of individual poverty. Moreover, deductive logics as well as mathematical methodology, which are widely used in mainstream economics, have deprived such economists from the research methods emphasized by institutional economists such as participant-observer method. Yet, some recent institutional researches, conducted with the same method, have well revealed that most previous studies on poverty had neglected crucial points pertaining to the subject.