رويكردِ حوزهاي به اجزاي كلام در فارسي

A Modular Approach to Parts of Speech in Persian

در فرهنگها و كتابهاي دستور زبان فارسي در مورد مقوله واژگانيِ تعدادِ قابلِ توجهي از واژه هاي اين زبان از جمله مصادر، اسامي و صفاتِ گزارهاي و افعالِ همكرد، اتفاقِ نظر وجود ندارد و اين امر ميتواند باعثِ پديد آمدنِ مشكلاتي براي زبان آموزان و محققانِ اين زبان شود. در نظريه دستورِ حوزهاي، زبان به حوزه هاي مستقلي تقسيم ميشود و اين حوزهها ممكن است در برخي از مدخل هاي واژه ها با هم تطابق نداشته باشند. در اين مقاله با جمع آوريِ واژه ها از واژه نامه هاي معتبر فارسي، كتاب ها و مطبوعاتِ فارسي زبان، ضمنِ پرداختن به ناهمگونيِ واژه هاي مذكور ازنظر مقوله بنديِ واژگاني، نشان مي دهيم كه در چهارچوبِ نظريه دستورِ حوزهاي مي توان عللِ ناهمگونيِ برخي از واژه هاي زبان فارسي را توضيح داد و به اختلاف نظر پايان داد

Persian dictionaries and grammar books do not agree on the parts of speech of a considerable number of lexical words including infinitives, predicative nouns and adjectives and light verbs of the language and this may cause problems for the learners and the researchers of this language. In the modular grammar approach, language is divided into independent modules which may not correspond in some lexical entries. Based on a study in which words were chosen from Persian dictionaries, books and journals which considered mismatching words, the present paper argues that it is possible to account for the mismatching behaviors of the above groups of Persian words in the framework of modular grammar and terminate the disagreements on the parts of speech of these words. Key words: Lexical words, Parts of speech, modular grammar, mismatching words.