ارزيابي مشاركتي طرح تجهيز، نوسازي و يكپارچه‌سازي اراضي دشت ميان‌دربند شهرستان كرمانشاه از نگاه كشاورزان

Participatory Appraisal of Land fragmentation, renovation and development plane in Miandarband plain, Kermanshah Province on farmers view

كوچكي واحدهاي بهره‌برداري و پراكندگي قطعات آن همواره يكي از مهم‌ترين چالش‌هاي ساختاري نظام بهره‌برداري كشورمان بوده كه آينده توسعه كشاورزي را با تهديد جدي مواجه ساخته است. طرح تجهيز، نوسازي و يكپارچه‌سازي اراضي از جمله راهكارهايي است كه مي‌تواند تا حد زيادي اين چالش را مرتفع سازد. با توجه به نقش كليدي اين گونه طرح‌ها در عمران و آباداني مناطق روستايي و اقتصاد ملي، در پژوهش حاضر سعي شده ‌است به بررسي آسيب‌ها و مشكلات طرح تجهيز، نوسازي و يكپارچه‌سازي اراضي دشت ميان‌در‌بند شهرستان كرمانشاه با استفاده از رهيافت مشاركتي پرداخته شود. به همين منظور، با تلفيقي از روش هاي تحقيق كيفي (PRA و تيوري بنياني) سه روستاي جلوگيره سفلي، صفي‌آباد و سراب‌شله به‌صورت روستاهاي تحت پوشش طرح بررسي شدند. روش نمونه‌گيري با توجه به طبيعت تحقيق كيفي از نوع هدفمند انتخاب و اطلاعات مورد نياز با استفاده از تكنيك‌هاي درخت مشكل، ماتريس رتبه‌بندي، گروه متمركز و مصاحبه انفرادي جمع‌آوري شد. تجزيه‌و‌تحليل اطلاعات نيز از طريق كدگذاري متداول در تيوري بنياني انجام گرفت. يافته‌هاي حاصل نشان داد اين طرح با مشكلاتي نظير بي‌توجهي به مسايل زيست‌محيطي، به‌ويژه آسيب به خاك زارعي، نداشتن توجه كافي به ملاحظات فني، بي‌توجهي به زير‌ساخت‌هاي سنتي روستاها، ضعف ديدگاه‌هاي كل‌نگر، مشاركت نكردن كشاورزان، ضعف نيروي انساني متخصص، پايبند نبودن مسيولان به تعهدات خود و زيان هاي اقتصادي مواجه است. نتايج مي‌تواند به‌منظور جلوگيري از تكرار چنين مشكلاتي در طراحي و انجام پروژه‌هاي آتي مورد استفاده برنامه‌ريزان و سياست‌گذاران قرار گيرد.

Small farm landholdings couples with scattered plots have created a major challenge in agricultural development in Iran. Land fragmentation provides an appropriate strategy to overcome current problems in Iranian farming systems. Therefore, the purpose of this qualitative study was to shed light on development pathologies in terms of land rehabilitation, reconsolidation, and improvement in Miandarband region in Kermanshah Township. Using purposeful sampling, rural farmers in Jelogiresofla, Safieabad, and Sarabshele villages were interviewed through focus group sessions. A grounded theory approach as suggested by Strauss and Corbin was used as a frame of the study. Open coding, axial and selective coding was utilized as a basis of data analysis. The summary of findings was presented through visual techniques such as problem tree and matrix ranking. Results revealed that land improvement in Miandarband region is faced with the following challenges: environmental problems such soil degradation, technical problems inherent in land improvement, lack of attention to traditional beliefs among farmers, a reductionism view to rural development among policy-makers, lack of farmers’ participation, weak human resources, lack of commitment among project administrators, and economic loss. The result of this study has implications for rural development projects. Land improvement pathologies pointed out in this study can be used as a basis for future projects in Kermanshah Township.