بررسي اثر عمل جراحي اينتراكور بر حدت بينايي و عيب انكساري افراد پيرچشم

Evaluation of INTRACOR surgery effect on visual acuity and refractive error of presbyopic people

مقدمه و اهداف پيرچشمي از دست دادن وابسته به سن تطابق عدسي است كه منجر به عدم توانايي فوكوس در فواصل نزديك مي شود. اينتراكور يك روش درماني جديد است كه مي تواند جايگزيني براي عينك نزديك باشد. با توجه به گرايش مردم به عدم استفاده از عينك بررسي كارايي و نتايج اين روش درماني اهميت زيادي دارد. هدف اين پژوهش ارزيابي حدت بينايي و عيب انكساري بعد از عمل اينتراكور در افراد پيرچشم بود. مواد و روش ها در اين مطالعه كه به روش مشاهده اي تحليلي هم گروهي انجام شد، حدت بينايي و عيب انكساري 22 چشم ( چشم راست: 11 و چشم چپ: 11 مورد ) از 15 فرد كه تحت عمل اينتراكور قرار گرفتند ارزيابي شد . داده هاي مورد مطالعه، قبل و 12 ماه بعد از عمل مورد آناليز قرار گرفتند. اين افراد تا قبل از اين عمل، جراحي چشمي ديگري انجام نداده و آب مرواريد و نامنظمي هاي قرنيه نداشتند. نتايج اين مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSS-19 ، آزمون T-test زوجي و Wilcoxon مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها متوسط سن اين افراد 4±1/50 سال بود (بازه 5/44-66 سال). ميانگين حدت بينايي تك چشمي اصلاح نشده دور از 20/0±74/0 دسيمال به 16/0±85/0 دسيمال افزايش يافت (01/0 > P) و حدت بينايي دوچشمي اصلاح نشده دور از 16/0±85/0 دسيمال به 09/0±92/0 دسيمال افزايش يافت. (05/0 > P) حدت بينايي تك چشمي نزديك با اصلاح دور از 07/0±27/0 دسيمال دوازده ماه بعد از عمل به 15/0±39/0 دسيمال افزايش يافت (01/0 > P) و حدت بينايي دوچشمي نزديك با اصلاح دور از 07/0±30/0 دسيمال به 21/0±50/0 دسيمال افزايش يافت ، حدت بينايي اصلاح نشده دوچشمي نزديك از 05/0±23/0 دسيمال به 24/0±68/0 دسيمال افزايش يافت. (001/0 > P) همچنين ميانگين تغييرات عيب انكساري اسفريكال تك چشمي و حدت بينايي تك چشمي و دوچشمي اصلاح شده نزديك كاهش معني دار آماري داشته است. (001/0 > P) نتيجه گيري بهبود قابل ملاحظه اي در حدت بينايي دور و نزديك افراد بعد از عمل اينتراكور ايجاد شد، اين بهبود در حدت بينايي نزديك چشمگيرتر بود.

Background and Aim: Presbyopia is an age-related loss of lens accommodation that results in an inability to focus at near distances. Intracor is a new surgical treatment for presbyopic patients which claim to be a replacement for near spectacle. Due to great desire among patients for not using spectacles, evaluation of efficiency and results of this surgical treatment has a great significant. The purpose of this study was determining visual acuity and refraction after Intracor surgery on presbyopic patients. Materials and Method: In an observational cohort study, 22 eyes (left eye: 11, right eye: 11) of 15 presbyopic patients were enrolled. Refractive error and visual acuity were evaluated before and 12 months after INTRACOR surgery. Patients with history of previous ocular surgery, corneal irregularity or incident of cataract were excluded. Statistical analyzes was performed by SPSS-19 software. Paired T-test and Wilcoxon signed ranked test was used. Results: Mean age of patients was 50.1 ± 4 years (range 44.5 to 66 years). Average monocular uncorrected distance visual acuity increased from 0.74 ± 0.20 decimal at base line to 0.85 ± 0.16 decimal at last visit (P < 0.01). Average binocular uncorrected distance visual acuity increased from 0.85 ± 0.16 decimal at base line to 0.92 ± 0.09 decimal at last visit (P < 0.05). Average monocular near visual acuity with distance correction increased from 0.27 ± 0.07 decimal at base line to 0.39 ± 0.15 decimal at last visit. Average binocular near visual acuity with distance correction increased from 0.30 ± 0.07 decimal at base line to 0.50 ± 0.21 decimal at last visit (P < 0.01). Average near visual acuity without distance correction increased from 0.23 ± 0.05 decimal at base line to 0.68 ± 0.24 decimal at last visit (P < 0.001). Average of monocular spherical refraction and monocular and binocular corrected near visual acuity had a statistically significant decrease. (P < 0.001) Conclusion: There was a statistically significant improvement in both distance and near visual acuity after Intracor surgery. Improvement in near visual acuity was more significant.