شيوه زندگي دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي كرمان بر اساس الگوي ارتقا سلامت پندر

Lifestyle among Students of Islamic Azad University, Kerman Branch based on the Pender’s Health Promotion model

زمينه و هدف: درصورت يكه رفتارهاي ناسالم در مراحل اوليه بروز آ نها شناسايي و تغيير داده شوند، از بسياري از عوامل تهديدكننده سلامتي جلوگيري مي شود. از اين رو، مطالعه حاضر با هدف تعيين شيوه زندگي دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي بر اساس الگوي ارتقا سلامت پندر در سال 1391 صورت گرفت. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي-مقطعي 520 دانشجو به روش نمون هگيري تصادفي چندمرحله اي انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه )شامل ويژگي هاي فردي و شيوه زندگي ارتقا سلامت( جم عآوري شدند. پرسشنامه استاندارد شيوه زندگي شامل 2 قسمت اصلي و شش زيرمقياس است؛ قسمت رفتارهاي ارتقا سلامت شامل: احساس مسيوليت در قبال سلامت فردي، فعاليت بدني، عادات غذايي و قسمت سلامت رواني- اجتماعي )رشد معنوي، ارتباطات بين فردي، مديريت استرس( است. داد هها با كمك نر مافزار SPSS17 و با استفاده از شاخص هاي مركزي و پراكندگي و آزمون هاي تي، تحليل واريانس و توكي تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: ميانگين نمره شيوه زندگي ارتقا دهنده سلامتي در دانشجويان مطالعه حاضر 3/ 20 ± 84 / 139 بود. بيش ترين ميانگين نمرات 58 / 0± 07 / 3 مربوط به زيرمقياس رشد معنوي و كمترين ميانگين نمرات مربوط به زيرمقياس مديريت استرس 54 / 0± 45 / 2 و 60 / 0± 27 / 2 فعاليت بدني بود. از نظر آماري بين ميانگين نمرات حيطه هاي رفتارهاي ارتقادهنده سلامت و سلامت رواني اجتماعي با توجه به مصرف يا سابقه مصرف موادمخدر يا سيگار تفاوت معناداري مشاهده شد ) 05 / .)p < 0 نتيجه گيري: رفتارهاي ارتقا دهنده سلامت خصوصاً در ابعاد فعاليت بدني و مديريت استرس در دانشجويان نامناسب بود. بنابراين، اجراي مداخلات با تاكيد بر مولفه هاي شيوه زندگي ارتقا سلامت ضروري به نظر مي رسد.

Background and objective: If unhealthy behaviors are identified and changed at an early stage, many healththreatening factors among adults will be avoidable. The aim of this study was to determine the health promoting lifestyle based on the Pender’s model among the students of Islamic Azad University, Kerman Branch. Materials and methods: In this cross-sectional descriptive study, 520 students were selected by a multi-stage sampling method. The data were gathered through a questionnaire consisting of two sections including demographic characteristics and health promoting lifestyle profile II that composed of two main categories and six subscales. The health promotion behaviors category included responsibility for health, physical activity, dietary habits subscales and the psychological health category including stress management, interpersonal relationships and spiritual growth subscales. Data were analyzed through SPSS17 by using measures of central tendency and t, ANOVA and Tukey’s tests. Results: The mean score for health promoting lifestyle of students was 139/84 ±20.3. The highest mean in the subscales was 3.07 ±0.58 for spiritual growth and the lowest was 2/45±0.54 for stress management and 2/27 ±0.60 for physical activity. Statistical significant difference was scores of promoting health behavioral and seen between psychosocial health among students who were smoking and had substance misuse or had a history of using them (p < 0.05). Conclusion: There was an inappropriate health behaviors, especially among the aspects of health promoting physical activity and stress management. Therefore, health promotion interventions with a focus on components of health promotion lifestyle seem to be necessary.