بديع و جلوه هاي معنايي آن در سوره مريم از ديدگاه فريقين

Badi’ and its semantic manifesting in Soorah of Maryam from Fariqain’s point of view

بديع يكي از مهم ترين آرايه هاي بلاغي در علم بلاغت است و يكي از سه قسم اصلي علم بلاغت به شمار مي‌رود، اما متاسفانه همواره به عنوان پيرايه اي لفظي براي ايجاد زيبايي و تنوع و يا آهنگين كردن سخن معرفي شده است. در اين مقاله به مسايل بلاغي سوره مريم با رويكرد آرايه هاي بديعي پرداخته مي شود كه در مورد بديع، بر طباق، التفات و تكرار تاكيد شده است. همچنين به تكرارهاي موجود در اين سوره پرداخته شده است. اين بررسي بدون شك تنها به برخي از قضاياي معنوي اين سوره اشاره كرده است و بايد اذعان كرد كه قرآن اعجازي زايد الوصف دارد كه عجز انسان مانع از درك آن مي شود؛ زيرا هرگاه پژوهشگر بخواهد بخشي از اين دريا را شناسايي كند، از قسمتي ديگر بازمي ماند و با دريايي مواجه مي شود كه پاياني ندارد و اين امر بيانگر معجزه جاويد بودن قرآن كريم است. در اين تحقيق از كتابهاي اعراب، تفسير و بلاغت به منظور پرده برداشتن از اين حقايق ژرف بهره گرفته شده است. در اين بررسي مشخص گرديد استفاده از طباق و جناس، نه تنها از باب آرايه اي لفظي، بلكه موضوعي موثر بر معناي محوري سوره است. همچنين ميزان تكرار افعال در صيغه هاي ماضي، مضارع و امر داراي معنايي قابل تامل است. تكرار واژه هاي الله، الرحمن و رب نيز به ترتيب آماري متناسب با فضاي رحمت و تدبير امور، از جانب خداوند در موضوعات مطرح شده در آيات است.

Badi’ (the art of good writing) is an important rhetoric ornament in rhetoric science and it is belongs to one of three parts of this science. But unfortunately this science introduce as a lexical ornaments for making beauty, diversity and musical tone in locution. This article would illustrate rhetoric issues in Soorah of Maryam with Badi’s ornaments approach which in Badi’ emphasizes on Tebaq, Eltefat and Tekrar (repetition). Also the text illustrates the ornament of repetitions in this Soorah. This examination with no doubt point out only to few spiritual topics of this Soorah and we must confess that Qur’an has magnificent miracles that disability of Mankind cannot understand it, because when a researcher wants to discover a part of this sea s/he will dismiss other parts and will face with an endless sea. Therefore this subject is a reason for miracle’s eternity of Qur’an. This research utilize from Arab’s books, interpretations and rhetoric science for discovering these truths. This examination specified using Tebaq and Jenas not only as a lexical ornament but also as an effective subject for axial meaning of Soorah. Moreover the repetition of verbs in past and present tenses and in recommendation verbs it has deliberative meaning. The repetition for words “Allah”, “Rab” and “Al Rahman” statically are applicative with merciful and prudent environment in the said subjects that are mentioned in Qur’an’s verses.