مشروعيت، ثبات سياسي و امنيت در ايران(بازه زماني 1368 – 1392)

Legitimacy, Political Stability and Security in Iran 1999-2013.

ميزان سنجش مشروعيّت سياسي و مفاهيم مرتبط با آن همواره از دغدغههاي انديشمندان علوم سياسي بوده است. گروهي مشروعيّت سياسي را با كارآمد بودن نظام سياسي يكسان ميدانند؛ يعني يك نظام سياسي زماني مشروع ميدانند كه وظايف و كاركردهاي متفاوت خويش را بهدرستي انجام ميدهد، چنين شرايطي ثبات و امنيت را در جامعه به ارمغان ميآورد. اين برداشت از مفهوم مشروعيّت، قرايتي كاركردگرايانه از نظام سياسي دارد. تحقيق حاضر در پاسخ به اين سوال كه «در بازه زماني 1368 تا 1392 مشروعيت نظام جمهوري اسلامي ايران با چه مولفههايي در ثبات سياسي و امنيت كشور نقشآفريني كرده است؟» انجام يافته است. روش گردآوري اطلاعات در اين تحقيق كتابخانهاي و پرسشنامه دلفي بوده كه بررسي آن نيز به شيوه توصيفي- تحليلي صورت گرفته است لذا با مراجعه به 20 نفرازاستادان علوم سياسي نظرات آنها در سه دور دلفي اخذ و مورد بهرهبرداري قرار گرفت. خلاصه نتايج نظرات جامعه آماري درباره سوالات سهگانه اين پژوهش كه مبتني بر فرضيه است به شرح زير است: 85 درصد از اعضاي جامعه آماري در حد زياد و خيليزياد مولفه «توانايي ايجاد و حفظ اعتقاد به نظام» را در خصوص مشروعيت سياسي، ثبات و امنيت ايران موثر دانستهاند. 100 درصد از اعضاي جامعه آماري در حد زياد و خيليزياد مولفه «رابطه مردم و حاكميت» را براي مشروعيت سياسي، ثبات و امنيت ايران موثر ارزيابي كردهاند. 85 درصد از اعضاي جامعه آماري در حد زياد و خيليزياد مولفه «اعتماد مردم به نهادهاي حكومتي» را براي مشروعيت سياسي و در نتيجه ثبات و امنيت ايران موثر دانستهاند.

Testing the level of political legitimacy and its related concepts has been one of the main preoccupations of political scientists. Some equals legitimacy with effi-ciency of the political order and results that when such order performs its differ-ent functions it beings security and stability to the society. This approach pre-sents a functional reading of political legitimacy. This paper tends to find what factors have been effective in political stability and security of the Islamic republic during 1999-2013. It has a descriptive-analytical method using Delphi questionnaire distributed among 20 professors of political science. The finding shows that 85% consider “the capability to create and maintain popular belief to the political system” as the main factor for political legitimacy, stability and security in Iran. 100% have the strong belief that “people- sovereignty relations” is an effective factor for Iran’s security. Finally, 85% stress that “people’s confidence on government institutions” play an important role for Iran’s political legitimacy, stability and security.