ارايه مدل عرضه انرژي ايران با هدف كاهش گازهاي گلخانه اي

An Energy Supply Model of Iran Aiming to Reduce Greenhouse Gases

اين تحقيق با استفاده از تكنيك هاي تحقيق در عمليات، به ارايه يك مدل رياضي براي تخصيص بهينه منابع نفت و گاز طبيعي كشور به بخش هاي مختلف شامل خانگي- تجاري، حمل و نقل، صنايع، كشاورزي، صادرات، تزريق به مخازن نفتي و نيروگاه ها به عنوان توليد كننده انرژي ثانويه پرداخته است. تخصيص بهينه منابع انرژي به مصرف كنندگان نهايي طي سال هاي 1390 تا 1400، با استفاده از يك مدل برنامه-ريزي خطي و با هدف كاهش گازهاي گلخانه اي انجام شده است. از داده هاي مربوط به سال هاي 1346 تا 1387 براي پيش‌بيني تقاضاي انرژي بخش هاي مختلف مصرف و بررسي اعتبار مدل استفاده شده است. نتايج حاصل از اين تحقيق، براي برنامه ريزي مناسب درباره تخصيص بهينه منابع انرژي كشور، راهكارهاي علمي مناسبي را در اختيار تصميم گيران قرار مي دهد.

This research presents a mathematical model for the optimal allocation of oil and gas to different sectors in Iran using operations research techniques. Sectors are residential, commercial, transportation, industries, agriculture, exports, injection to oil reservoirs and power plants as a secondary energy producer. Optimal allocation of energy resources to end-users from 2011 to 2021 has been done using a linear programming model aiming to reduce greenhouse gases. Actual data of Iran from 1967 to 2008 are used to forecast the energy demand of different sectors and to illustrate capability of the approach in this regard. The results provide scientific basic for the optimal allocation of energy resources in Iran.