آسيب شناسي ابعاد آموزشي هنرستان‏هاي كشاورزي استان هاي همدان و كردستان

Educational Pathology of Agricultural Technical High Schools in Hamedan and Kurdistan Provinces

هدف از اين مطالعه، آسيب شناسي ابعاد آموزشي هنرستان هاي كشاورزي دو استان همدان و كردستان است كه مسايل و مشكلات آموزشي اين هنرستان ها بر اساس عناصر نظام آموزشي مورد بررسي قرار گرفته است. روش پژوهش از نوع آميخته است كه در آن تلفيقي از روش هاي كمي و كيفي مورد استفاده قرار گرفته است. جامعه آماري اين پژوهش را سه گروه: 1- مديران و معلمان، 2- هنرجويان، 3- دانش آموختگان هنرستان هاي كشاورزي تشكيل مي‏دهند كه تعداد كل آنها به ترتيب 78، 291 و 100 نفر دانش آموخته براي سال تحصيلي 91-1390بوده است. تعداد نمونه ها در چهار هنرستان كشاورزي مورد مطالعه 165 نفر هنرجو 38 نفر مدير و معلم و 30 نفر دانش آموختگان در دسترس و كليدي بوده اند. داده هاي مورد نياز براي اين پژوهش از راه مصاحبه هاي نيمه ساخت دهي شده و پرسش‏نامه هاي محقق ساخته گردآوري شده است. پرسش‏نامه از نظر روايي و پايايي مورد تاييد قرار گرفت. ميزان پايايي پرسش هاي پرسشنامه با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون كرونباخ آلفا محاسبه گرديده و ميزان پايايي سوالات پرسشنامه در كل85/0 به دست آمد. پرسش هاي مصاحبه هم از نظر روايي و اطمينان پذيري مورد تاييد كارشناسان فن قرار گرفته و از اين روش هم اطمينان حاصل شد. داده هاي جمع آوري شده به سه صورت توصيفي، استنباطي و اكتشافي با استفاده از روش‏ها و آزمون‏هاي آماري و روش كيفي تحليل محتوا مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه مشكلات پيش آمده براي هنرستان‏هاي كشاورزي استان هاي همدان و كردستان از نظر آموزشي در پنج بعد گوناگون برنامه‏ريزي و محتواي دروس كشاورزي، روش هاي تدريس، وسايل و امكانات، مهارت معلمان كشاورزي و شيوه‏هاي ارزشيابي مي باشد. از جمله مهم‏ترين اين مشكلات عبارت بودند از: 1) كمبود وسايل و امكانات و قديمي بودن اقلام موجود، 2)كم اهميت بودن روش‏هاي ارزشيابي عملي، 3) مشكل پيداكردن كار براي دانش آموختگان، 4) عدم استفاده از روش هاي فعال و فناوري‏هاي نوين، 5) برنامه ريزي نامناسب دروس كشاورزي. از جمله مهم‏ترين راهكارهاي به دست آمده در خصوص رفع مشكلات آموزشي هنرستان‏هاي كشاورزي عبارت بودند از: تجهيز و نوسازي هنرستان به وسايل و امكانات جديد، برگزاري مستمر كارگاه هاي آموزشي براي معلمان در ضمن خدمت، جديت و دقت در اجراي ارزشيابي هاي عملي كشاورزي با انجام فعاليت‏ها و تكاليف گوناگون، برنامه ريزي در جهت حل مشكلات اشتغال هنرجويان.

This study aimed at a pathological study of agricultural high schools in Hamedan and Kurdistan provinces. This mixed method study involved three groups of teachers and administrators, students, and graduates. The samples were selected from four agricultural high schools including 165 students, 38 teachers and administrators, and 30 graduates. Data were collected using a researcher-made questionnaire and semi-structured interviews. The questionnaire’s reliability (Alpha=0.85) and validity were established. Interview questions were also face- and content-validated. Descriptive, analytic, exploratory and content analysis methods were used to analyze data. The results indicated that the problems of the high schools could be grouped into five categories of planning and course content, teaching methods, tools and equipment, teachers’ skills, and evaluation methods. The most important problems however were lack of educational tools and equipment and their out-datedness, inattention to practical examinations, difficulty to find jobs for the graduates, using old teaching methods, and unsuitable planning of agricultural courses. The most important solutions suggested included a) to renew and equip the high schools by new tools b) conducting ongoing in-service training for the teachers c) using more meticulous evaluation methods involving varied assignments and tasks, d) planning to solve the studentsʹ employment problems.