بررسي اثربخشي طرحواره درماني بر بهبود اختلال افسردگي اساسي عود كننده

The Effect of Schema Therapy in Patients with Recurrent Depression Disorder: A Single-Case Study

هدف: نظريه طرحواره براي بيماران با مشكلات روان‏شناختي مزمن كه موفقيت قابل توجهي در درمان شناختي به دست نمي‏آوردند، رشد يافت. اگرچه اين نظريه اغلب براي اختلالات شخصيت به كار مي‏رود، اما مي‏تواند براي اختلال افسردگي برنامه درماني مناسبي باشد. بنابراين اين پژوهش با اين هدف آغاز شد كه نشان دهد آيا طرحواره درماني بر بهبود علايم افسردگي اساسي عودكننده موثر است يا خير؟ روش: اين پژوهش بر اساس طرح آزمايشي تك آزمودني با روش خط پايه چندگانه بر روي 6 آزمودني (30-20 سال) كه داراي اختلال افسردگي اساسي بودند، انجام گرفت. داده‌ها به وسيله پرسشنامه‌هاي (1) افسردگي بك (2) طرحواره‌هاي يانگ (3) مصاحبه باليني ساختار يافته براي اختلالات محورI درDSM-IV به دست آمد. با انجام مصاحبه باليني و تشخيص اختلال افسردگي اساسي، طرحواره درماني در 12 جلسه60 - 45 دقيقه‏اي (تقريباً هر هفته يك جلسه) اعمال شد. كه پيش از مداخله، حين مداخله و پس از پايان مداخله آزمودني‏ها پرسشنامه‏هاي پژوهش را تكميل كردند. يافته‏ها: تحليل داده ها اثر بخشي نسبي طرحواره درماني را در كاهش علايم اختلال افسردگي اساسي عودكننده و اصلاح و بهبود طرحواره‏هاي ناكارآمد اوليه افراد افسرده نشان داد. نتيجه گيري: بنابراين با شناسايي طرحواره‏هاي افسرده ساز مي‏توان آنها را هدف درمان قرار داد و با مداخلات درماني متمركز بر طرحواره موجب تغيير و اصلاح آنها شد.

Schema theory is developed for patients with chronic psychological problems who have not achieved significant success in cognitive therapy. Although this approach has been applied mostly to personality disorders, it can also be a useful treatment for depression disorder. Therefore, the aim of this study is to show whether or not schema therapy is effective in the treatment of recurrent major depressive symptoms. This single-case experimental study is carried out with the method of multiple baseline on six patients who are all diagnosed with primarily a DSM-IV recurrent depression disorder. Patients are tested in four points in time; pre-treatment, in the 4th session, the 8th session, and the 12th session (post-treatment). Instruments used are Beck Depression Inventory (BDI), Short Form of Young Schema Questionnaire (YSQ) and Structured Clinical Interview for DSM-IV Axis I Disorder (SCID-I). The findings show that schema therapy plays a role in improving the symptoms of recurrent depression disorder and early maladaptive schema during the treatment. The results of the present study indicate that schema therapy could be effective in treating recurrent depression disorder. Thus, by identifying depressive schemas, they can be treated and reformed with interventions focused on the schema.