ارتباط ديسترس اخلاقي و توانمندي محيطي در پرستاران بيمارستان‌هاي آموزشي شهر كرمان

Relationship between moral distress and environmental empowerment for nurses in education hospitals in Kerman

ديسترسي اخلاقي يكي از مسايل اخلاقي شايع در حرفه بهداشتي است كه مي‌تواند عواقب متفاوتي را براي پرستاران به دنبال داشته باشد. يكي از مسايلي كه مي‌تواند بر شدت اين پديده و همچنين واكنش پرستاران نسبت به آن تاثير داشته باشد توانمندي آن‌ها در محيط‌هاي كاري است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط بين ديسترس اخلاقي و توانمندي محيطي در پرستاران صورت گرفته است. واحدهاي مورد پژوهش 300 نفر از پرستاران بيمارستان‌هاي آموزشي شهر كرمان بودند كه به روش سهميه‌اي و مطابق با معيارهاي ورود انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري داده پرسشنامه 21 سوالي ديسترس اخلاقي كورلي و پرسشنامه 30 سوالي توانمندي محيطي راندولف و بلانچارد بود. داده‌ها پس از جمع‌آوري توسط نرم‌افزار Spss 16 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته و از آزمون‌هاي آماري توصيفي و تحليلي استفاده شد. نتايج حاكي از وجود ارتباط معني‌دار معكوسي بين شدت و تكرار ديسترس اخلاقي و توانمندي محيطي در پرستاران بوده است (05/0 > P). ميانگين شدت ديسترس اخلاقي 3 (دامنه5-0) و ميانگين تكرار ديسترس اخلاقي 44/2 (دامنه 5-0) بوده است. ميانگين توانمندي محيطي پرستاران نيز 65/4 (دامنه 7-1) محاسبه شده است. وجود ارتباط منفي معني‌دار بين متغيرهاي موجود حاكي از آن است كه با توانمندكردن هرچه بيشتر پرستاران در محيط‌هاي باليني مي‌توان ديسترس اخلاقي آن‌ها را كاهش داده و از بروز پيامدهاي ناخوشايند آن جلوگيري نمود. اين خود لزوم توجه به امر برنامه‌ريزي در زمينه توانمندسازي هرچه بيشتر پرستاران در محيط‌هاي باليني را آشكار مي‌سازد.

Moral distress is one of the ethical problems in Care - Health professional that can will be various affected in on nursing. One of subject that can on intensive of moral distress and response of nursing the effect is them empowerment in the work environment. So this study has been aimed to determine the relationship between moral distress & Empowerment environment for nurses. The present association study has been made on 300 nurses in teaching hospitals of Kerman. Units of study were selected according to a quota method and inclusion criteria. Data collection tools included a questionnaire of 21 questions of moral distress corly and questionnaire of 30 questions of environment empowerment Randolph and Blanchard. The data collected were analyzed by the software Spss16 and using descriptive and inferential statistics. The results showed a significant negative correlation between the severity & frequency of moral distress & environmental empowerment of the nurses (p < 0.05). The mean severity of Moral distress were 3 (range 0-5) and mean frequency of moral distress 2.44 (range 0-5). Average empowerment environment was calculated for nurses 4/65 (range 1-7). A significant negative correlation between the variables implies that enabling a more moral distress of nurses in clinical settings can reduce their risk of unpleasant consequences that should be avoided. This attention to the planning empowers nurses in clinical settings to detect.