نمازآموزي به فرزندان در فقه تربيتي اسلام

Teaching Prayers to Children in Islamic Training Law

اين نوشتار درصدد است با روش استنادي و تحليلي (با تاكيد بر روش‌شناسي استنباطي و فقهي) ميزان و نوع مسيوليت و وظيفه والدين در «نمازآموزي به فرزندان» را بررسي، و نوع وظيفه والدين از حيث وجوب و استحباب، زمان، زمينه ها و روشهاي آموزش نماز را بر اساس دلايل شرعي تعيين كند. بر اساس بررسيها، تربيت عبادي فرزندان در عباداتِ واجب بر والدين واجب است و آموزش عبادات مستحب و تثبيت آنها در شخصيت فرزندان بر والدين مستحب است و مسيوليتِ نمازآموزي به فرزندان از دوران پيش از بلوغ فرزندان آغاز مي‌شود. اين وظيفه به نحوِ واجبِ توصلي و كفايي است.

Relying on deductive and Islamic law method, this research is intended to assess the responsibilities of parents in teaching prayers to children relating obligatory or recommendatory deeds, time, background and methods of training prayers according to religious reasons. Studies show that training children to do obligatory worship is compulsory for parents. Yet, training recommendatory worships and their verification are recommendatory for parents. The responsibility of training children to do their prayers starts before their puberty. This is non-imperative and general obligation