كاربرد زنجيره ماركف براي ارايه سياست‌هاي بخشودگي مالياتي با رويكرد برنامه‌ريزي پويا

Application of Markov’s Chain Model to Provide the Appropriate Policy of Tax Discount with Dynamic Programming Approach

از آن‌جايي كه امروزه يكي از درامدهاي مهم دولت از ماليات‌ها تامين مي‌شود. بنابراين اتخاذ سياست‌هاي لازم براي افزايش احتمال دريافت ماليات‌هاي پيش‌بيني شده با در نظر گرفتن ارزش فعلي آن اهميت زيادي دارد. يكي از عواملي كه در افزايش درامدهاي مالياتي موثر است، اتخاذ سياست مطلوب بخشودگي از طرف دولت به ماليات‌دهندگان مي‌باشد. در اين مقاله (با ‌توجه به قابليت‌هاي زنجيره‌هاي ماركف در شناخت فرايندهاي احتمالي و روش برنامه‌ريزي پويا) با تركيب اين دو روش و اطلاعات ماليات دريافتي كشور در طول سال‌هاي 84-88 الگوي مناسبي براي اتخاذ سياست بخشودگي مالياتي ارايه شده است. نتايج كاربرد اين روش نشان داد كه‌ نخست با اعمال20 درصد بخشودگي مالياتي به مشتريان، ماليات دريافتي به ميزان 3606 ميليارد ريال در طول دوره مورد بررسي افزايش پيدا خواهد كرد. دوم با توجه به اين‌كه همواره درامدهاي مالياتي يك‌جا وصول نمي‌شود و داراي دوران گذار است، با در نظر گرفتن حالت گذار دريافت ماليات و تنزيل آن بر‌اساس ارزش فعلي، ارزش جريان‌هاي نقدي آينده ماليات دريافتي در طول دوران گذار دريافت ماليات برابر با 16034ميليارد ريال خواهد شد كه اين مبلغ برابر با 11 درصد كل ارزش ماليات دريافتي در كل دوره مي‌باشد. در نهايت با استفاده از روش برنامه‌ريزي پويا، شاخص بخشودگي مالياتي در نقطه سربه‌سر مشخص شد. بر اين اساس در حالتي كه ارزش عامل تنزيل كم‌تر از 22 درصد باشد، سياست مطلوب دولت براي افزايش درامد مالياتي، تخفيف ندادن به مشتريان است باشد و در صورتي كه عامل تنزيل بيش از 22درصد باشد،سياست مطلوب ارايه بخشودگي به مشتريان خواهد بود.

Since, at the present time, one of the major revenues of the government are from taxes, realizing the amount of tax revenues and making proper decisions of policies to enhance likely the earnings in proper times with considering the current value tax are very important. According to the Markov’s chain method capabilities in understanding the possible random processes and dynamic programming methods, in this article, combination of these two methods with using information from income tax firms in the country in 2005-2009 was used to represent a suitable pattern for discount in tax policy. The results showed that with 2% discount to customers the tax received proceeded to 3606 billion Rials. As the process of tax revenues is also a transition period, paying taxes during the 12-month-period and the discount based on the current value of tax were taking into consideration. The current value of future tax-cash flows during this period was equivalent to 16,034 billion Rials. Finally, using dynamic programming, the break event point of tax discount index was determined. Accordingly, in this manner, if the value of discount was less than 22%, the optimal policy for the government to increase the value of the received tax would be not to give discount to the customers, and if the discount factor was over 22%, the favorable government policy would be to provide discount to the customers.