تحليل جامعه شناسانه ي ذهنيت و تجربيات نسلي در ايران؛با تاكيد بر شيوه هاي مناقشه و حل آن

Sociological Analysis of Generational Subjectivity and Experiences in Iran

ازجمله اساسي ترين شيوه هاي ارتباطي در جوامع انساني است كه از ديرباز به اشكال گوناگون متناسب با « مناقشه » موقعيت ها و شرايط مختلف تعين منحصر به فردي مي يافته است. در ايران، به دليل ميزان مسايل و آسيب ها، شيوه هاي مواجهه و حلّ نزاع ها و مناقشات از وجوه ويژه اي برخوردار است. آنچه در اين نوشتار مورد توجه است، تبيين شيوه هاي مذكور در مراحل مواجهه و حلّ آن با تكيه بر ميانجي گيري نسلي است . پس از بررسي ابعاد مفهوم شناختي موضوعات مرتبط با مقاله، نظريات مختلف مطرح شده است. بر اساس مقدمات نظري مذكور، مدلي از پرسش ها به منظور پاسخ گويي به مسايل، طراحي شد. روش اصلي به منظور گردآوري اطلاعات ميداني و تجربي، مصاحبه هاي عميق از افراد مختلف ساكن در شهر تهران با توجه به تعلق به نس ل هاي سه گانه ي 49 سال) و پير( 50 سال به بالا) در دو گروه زنان و مردان بوده است . بيش از - 29 سال)، ميانسال( 30 - جوان( 15 چهل و پنج مصاحبه در اين زمينه گردآوري شده و مورد ارزيابي قرار گرفته است . بر اساس اطلاعات به دست آمده، تجربيات نسلي نقش تعيين كننده اي در شكل گيري ذهنيت و شيوه ي مواجهه افراد با موقعيت هاي مناقشه آلود و استراتژي هاي حلّ آن داشته است. نسل هاي جوان، با توجه به شيوه هاي جامعه پذيري نسلي و ارزش هايي كه به تدريج فرامي گيرند، استراتژي هاي دفعي تر و تندتر را برمي گزينند. در حالي كه كيفيت مواجهه در نسل هاي بعدتر با گذشت زمان و كسب تجربيات متنوع تر، منجر به انفعال در حل مناقشات، چش مپوشي يا ساز ميانجي در كيفيت مواجهه ايرانيان با « نسل » . و كارهاي اصلاحي براي از ميان رفتن وضعيت مورد مناقشه مي شود مناقشه و شيوه هاي حلّ آن، تاثير دارد.

"Dispute" is the most basic forms of human communication that occurs under various circumstances. The main issue addressed in this paper is quality of disputes and their solutions that are mediated by generations. After reviewing the conceptual aspects, various theories have been proposed. Question model based on theoretical rudiments were designed. The main method to collect field data is in-depth interviews by various people living in Tehran that belongs to younger age (15 to 29 years), middle-aged (30 to 49 years) and elderly generations (50 years old and up) in two groups: men and women. More than forty-five interviews in this area have been collected and analyzed. Based on the information obtained, generational experiences have main role in formation of subjectivity, modes of dispute-confrontation and their strategies of solutions in various social positions. Younger generations because of their socialization and norms that gradually learning choose more faster and ejective strategies. While later generations with diverse experiences gained over the time lead to solving disputes by neglect, passivity or reform. Thus generation is a major mediator in Iranian social relations especially in dispute-confrontations.