بررسي نظرات دانشجويان پزشكي مقطع باليني و پرسنل درماني در رابطه با عوامل م‍‍‍‍وثر بر همكاري متقابل آن ها در بيمارستان هاي شهر ياسوج

Survey of Clinical Medical Students and Hospital Staffs Opinion about to Effective Factors of Their Relationships

مقدمه: پيوسته در روند درمان بيماران و آموزش دانشجويان به علت همكاري نامناسب پرسنل درماني و دانشجويان پزشكي مقطع باليني در بيمارستان هاي آموزشي درماني مشكلاتي بوجود مي آيد، كه اين امر موجب كاهش كيفيت درمان و آموزش در اين مراكز مي-گردد و زيان هاي غيرقابل جبراني را در پي خواهد داشت. اين پ‍‍ژوهش با هدف بررسي عوامل موثر بر ميزان همكاري متقابل پرسنل درماني بيمارستان هاي آموزشي و دانشجويان پزشكي مقطع باليني دانشكده پزشكي ياسوج در سال 1385 انجام شده است. روش ها: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي- مقطعي بر روي 115 نفر پرسنل درماني بيمارستان هاي شهر ياسوج و 97 نفر از دانشجويان پزشكي مقطع باليني دانشكده پزشكي به روش سرشماري انجام شد. جهت دستيابي به اهداف پژوهش دو پرسشنامه تنظيم گرديد كه روايي آن با نظر كارشناسان آموزشي و پايايي آن از طريق انجام پيش آزمون و از طريق آلفاي كرونباخ (83/0) تاييد گرديد. پس از گردآوري داده ها با استفاده از نرم افراز آماريSPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: 1/69 درصد دانشجويان پزشكي و 5/74 درصد پرسنل درماني، اخلاق را مهم ترين ويژگي تاثيرگذار بر ميزان همكاري خودمي دانستند. 93/75 درصد دانشجويان و 2/53 درصد پرسنل درماني معتقد بودند كه معاونت آموزشي بيمارستان هاي شهر ياسوج در ايجاد تعامل ميان پرسنل درماني و دانشجويان پزشكي مقطع باليني هيچ گونه نقشي ايفا نمي كنند. 2/89 درصد دانشجويان پزشكي مقطع باليني بيان داشتند كه آموزش مداوم پرسنل درماني منجر به بهبود همكاري متقابل پرسنل درماني با آن ها مي شود. 1/86 درصد پرسنل درماني و 6/85 درصد دانشجويان پزشكي مقطع باليني معتقد بودند كه تعداد پرسنل درماني با تعداد بيماران بستري در هر شيفت كاري متناسب نيست. نتيجه گيري: در اين مطالعه، اخلاق از ديدگاه پرسنل و دانشجويان مهم ترين ويژگي فردي است كه بر ميزان همكاري متقابل آن ها اثرمي گذارد. همچنين آموزش مداوم پرسنل درماني از عوامل موثر بر تعامل كاركنان با دانشجويان بوده كه بايد مدنظر قرار گيرد.

Introduction: Quality of relationship between hospital staffs and physicians, can affect the treatment process of admitted patients and also education of clinical students. This study was designed to determine effective factors that affect this relationship in educational hospitals of Yasuj during period 2004-2005. Methods: In this descriptive cross- sectional study, one hundred fifteen of Hospital staffs and ninety seven clinical medical students of Yasuj university of medial scinces were selected. They completed the appropriate questionnaire that was designed for this study and collected data was analyzed by SPSS soft ware. Results: 69.1% of medical students and 74.5% of hospital staffs belived that personal manner is most important factor affects on cooperation of two groups. 75.93% of students and 53.2% of hospital staffs mentioned that vice- chancellor ship in hospital has no role in improving cooperation and relationship between two groups. 89.2% of medical students said that continuous medical education in hospital has importanl role in improving relations and cooperation between two groups. 86.1% of hospital staffs and 85.6% of medical students belived that there is no appropriate relationship between employees and patients in each work shift in yasuj hospitals. Conclusion: from the view pointʹs of students and hospital staffs, morality is the most important personal characteristic affects relationship between two groups. Also, continuous medical education is the other effective factor should be regarded. Key words: cooperation, medical, student, hospital staff, Education, clinical.