مهدويت و آينده پژوهي

Messianism and Futurology

موضوع مورد بررسي در اين پژوهش، «مهدويت و آينده‌پژوهي» است كه به بررسي مفهوم مهدويت و آينده‌پژوهي و روابط موجود ميان آن دو و نيز كاركردهاي هر يك پرداخته است. از آن‌جا كه آينده‌پژوهي به شناخت يا مطالعه آينده‌هاي ممكن و مطلوب جامعه مي‌پردازد، مي‌توان براساس شناخت گذشته و شرايط كنوني، آينده‌هاي ممكن و محتمل جامعه را تخمين زد. اين بحث در جوامع اسلامي از جايگاه خاصي برخوردار است؛ زيرا از منظر ديني، آينده‌سازي در ظهور امام منتظر? پاسخي روشن و جامع به پرسش‌هاي فطري و بنيادين بشر در خصوص زندگي مطلوب و آرماني آينده است. با وجود برخي تفاوت‌ها كه در پيش فرض‌ها، مسيله‌ها و غايات، ميان آينده‌پژوهي و مهدويت پژوهي است، تشابهات موجود ميان آن دو، نسبتي تفصيلي را موجب گشته كه امكان تعامل متقابل و تنگاتنگي را با حفظ استقلال معرفتي و روشي آن‌ها فراهم مي‌آورد.

The under-investigation subject in this research is Messianism and futurology which examines the concepts of Messianism and futurology and the relationship between them and also their functions. Since futurology examines the knowledge or the study of possible and desired future of a society, we can estimate the possible future of a society based on understanding of the past and conditions of the present time. This issue has a special place in Islamic societies, because in religious perspective, forming future in the appearance of the Expected Imam is a clear and comprehensive answer to the natural and fundamental questions of human in relation to the desirable and aspirational life of future. Despite some differences in assumptions, questions and goals between futurology and Messianic studies, similarities between them has caused a detailed ratio which provides the possibility of close and mutual interaction with maintaining their epistemic and methodic independence of each other.