رابطه تاب‌آوري و بهزيستي روان‌شناختي: نقش واسطه‌اي خوش‌بيني

The Relationship between Resilience and Psychological Well-being: The Mediating Role of Optimism

اين پژوهش به‌منظور پيش‌بيني بهزيستي روان‌شناختي از طريق تاب‌آوري و نيز آزمون نقش واسطه‌اي خوش‌بيني در رابطه بين بهزيستي روان‌شناختي و تاب‌آوري انجام پذيرفت. براي دستيابي به اين هدف، نمونه‌اي شامل 414 دانشجوي پزشكي (213 پسر و 191 دختر) از طريق نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي انتخاب شدند. گروه نمونه به مقياس تاب‌آوري (كانر و ديويدسون، 2003)، مقياس خوش‌بيني (شي‌ير و كارور، ??8?) و مقياس بهزيستي روان‌شناختي (ريف، 1989) پاسخ دادند. نتايج نشان داد كه تاب‌آوري توان پيش‌بيني بهزيستي روان‌شناختي را دارد. همچنين، همبستگي خوش‌بيني با متغير پيش‌بين (تاب‌آوري) (38/0r=، 01/0P < ) و متغير ملاك (بهزيستي روان‌شناختي) مثبت و معنادار است (45/0r=، 01/0P < ). با توجه به نتايج رگرسيون سلسله‌مراتبي مي‌توان نتيجه گرفت كه خوش‌بيني در رابطه بين تاب‌آوري و بهزيستي روان‌شناختي نقش واسطه‌اي جزيي (و نه كامل) دارد. بنابر يافته‌ها مي‌توان گفت كه بخشي از اثر تاب‌آوري بر بهزيستي روان‌شناختي از طريق خوش‌بيني تبيين مي‌شود. همچنين خوش‌بيني فرد، صرف‌نظر از ميزان تاب‌آوري او تا حدودي موجب بهزيستي روان‌شناختي مي‌‌گردد. تمام همبستگي‌ها در سطح 01/0 معنادار بودند.

The present study was carried out in order to predict psychological well-being via resiliency and test the mediating role of optimism in the relationship between psychological well-being and resilience. To this end, a sample of 414 students of medicine (213 boys and 191 girls) was selected through multistage cluster sampling. They were asked to complete Resiliency Scale (Connor & Davidsons, 2003), Optimism Scale (Scheier and Carver, 1995) and Well-being Scale (Ryff, 1989). The results indicated that resilience can predict psychological well-being. The results showed that correlation of optimism with predictive variable (resilience) is positive and significant (P < 0.01, r=0.38) and with the criterion variable (psychological well-being) is also positive and significant (P < 0.01, r= 0.45). According to the results of hierarchical regression, it may be concluded that optimism plays a partial mediating (and not full) role in the relationship between resiliency and psychological well-being. Based on the findings, it can be said that part of the effect of resiliency on psychological well-being could be applied through optimism. The findings showed that regardless of the level of resilience, optimism can, to some extent, facilitate psychological well-being. All correlations were significant in the level of 0.01.