تحليل روابط ساختاري بين آموزش خودمتمايزسازي با اضطراب امتحان و باورهاي خودكارآمدي

Analysis of Structural Relationships of Self-differentiation Training With Test Anxiety and Self-efficacy Beliefs

هدف پژوهش حاضر، تحليل روابط ساختاري بين آموزش خودمتمايزسازي با اضطراب امتحان و باورهاي خودكارآمدي در بين دانش‌آموزان دختر سال چهارم دبيرستان شهرستان ساوه بود. جامعه آماري 470 دانش‌آموز دختر در شهرستان ساوه در سال تحصيلي 91ـ1390 بود. با استفاده از فرمول كوكران و روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي 114 نفر به‌عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. ابزار اندازه‌گيري پژوهش پرسشنامه‌هاي خودمتمايزسازي (DSI) (اسكورن و اسميت، 2003)؛ پرسشنامه اضطراب امتحان (ساراسون، 1984)؛ و پرسشنامه خودكارآمدي كودكان و نوجوانان (SEQ-C) (موريس، 2002) بود. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از روش الگوسازي معادلات ساختاري با نرم‌افزار Smart PLS2 و ليزرل 8/8 در دو قسمت انجام پذيرفت. در قسمت اول، ويژگي‌هاي فني پرسشنامه شامل پايايي، روايي همگرا و روايي واگرا بررسي گرديد و اصلاحات لازم انجام شد. در قسمت دوم، ضرايب معناداري نرم‌افزار براي بررسي فرضيه‌هاي پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند. نتايج پژوهش نشان داد كه خودمتمايزسازي بر ميزان اضطراب دانش‌آموزان تاثير معنادار دارد (01/0P < ) و همچنين در رابطه ميان اين دو متغير خودكارآمدي نقش ميانجي را ايفا مي‌كند. به‌طوري كه مي‌توان گفت خودمتمايزسازي بر خودكارآمدي (01/0P < ) و همچنين خودكارآمدي بر ميزان اضطراب امتحان (01/0P < ) تاثير دارد. همچنين تمام فرضيه‌هاي فرعي كه تاثير ابعاد خودمتمايزسازي (واكنش‌هاي عاطفي، آميختگي با ديگران، مواضع شخصي و گسلش عاطفي) را بر ميزان اضطراب امتحان مي‌سنجيد، تاييد شد (01/0P < ).

The aim of the present research was the analysis the structural relationships of self-differentiation training with exam anxiety and self-efficacy beliefs among female students in Saveh city. The statistical Population of research included 470 female students in Saveh city during the academic year of 2011-12. By using Cochran formula and classified random sampling method, 114 students were considered as the sample size. Measuring tools were Self- Differentiation Questionnaire (DSI-R) (Skorown & Schmitt, 2003), Test Anxiety Questionnaire (Sarason, 1984), and Child and Adolescent Self-Efficacy Questionnaire (SEQ-C), (Muris, 2002). Data analysis was conducted by using structural equations modeling method and with Smart PlS2 and software Lisrel 8.8 in two parts. In the first part, technical characteristics of reliability, convergent validity, and divergent validity were examined and necessary corrections were made. In the second part, the significance of coefficients of software were used to evaluate the research hypotheses. The results showed that self-differentiation have significant effect on the degree of student anxiety (P < 0.01) and also the mediating role that self-efficacy plays in the relationship between self- differentiation and student anxiety. It may be said that self- differentiation have significant effects on self-efficacy (P < 0.01) and self-efficacy on the degree of exam anxiety (P < 0.01). Also, all the sub hypotheses that measured the effect of self- differentiation dimensions (emotional reactions, mingling with others, personal positions and emotional faulting) on the degree of test anxiety were confirmed (P < 0.01).