ارزش تشخيصي سونوگرافي در مقايسه با تصويربرداري با تشديد مغناطيسي (MRI) در صدمات ناشي از تروماي زانو

Diagnostic accuracy of ultrasonography in comparison with magnetic resonance imaging in patients with knee trauma

زمينه و هدف : صدمات داخلي ناشي از تروماي زانو شيوع نسبتاً بالايي دارند و براي بررسي آسيب احتمالي منيسك‌ها و ليگامان‌هاي متقاطع زانو، تصويربرداري با تشديد مغناطيسي (magnetic resonance imaging: MRI) به‌طور مكرر انجام مي‌شود. در حالي كه استفاده از سونوگرافي براي تشخيص ضايعات داخلي مفصل زانو هنوز مورد اختلاف نظر بوده و مطالعات گذشته نتايج متفاوتي به همراه داشته است. اين مطالعه به منظور تعيين ارزش تشخيصي سونوگرافي در مقايسه با MRI در صدمات ناشي از تروماي زانو انجام شد. روش بررسي : اين مطالعه توصيفي روي 73 بيمار با تروماي زانو مراجعه كننده به مركز تصويربرداري MRI بيمارستان امام‌خميني (ره) ساري از آذرماه 1388 لغايت ارديبهشت ماه 1389 انجام شد. پس از انجام MRI براي همه بيماران سونوگرافي از زانوي صدمه ديده انجام شد. سونوگرافي و MRI توسط دو راديولوژيست كه از نتايج گزارش يكديگر ‌اطلاع نداشتند؛ انجام شد. داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS-16 و رسم جدول توصيف شد. حساسيت، ويژگي، ارزش اخباري مثبت و منفي سونوگرافي تعيين شد. يافته‌ها : سن 9/91 درصد بيماران زير 40 سال بود. 61 نفر (6/83 درصد) از بيماران مرد و 12 نفر (4/16درصد) زن بودند. شايع‌ترين شكايت بيماران درد مفصلي (89درصد) بود. حساسيت، ويژگي، ارزش اخباري مثبت و منفي سونوگرافي در مقايسه با MRI در تشخيص ضايعات ليگامان كولترال داخلي (MCL) به ترتيب 100 درصد، 28/94 درصد، 86/42 درصد و 100 درصد و در تشخيص ضايعات ليگامان متقاطع قدامي (ACL) به ترتيب 65 درصد، 100 درصد، 100 درصد و 21/70 درصد تعيين شد. همچنين اين مقادير در تشخيص ضايعات منيسك داخلي (MM) به ترتيب 90/61درصد، 23/94 درصد، 25/81درصد و 96/85درصد و در تشخيص ضايعات منيسك خارجي (LM) 100درصد، 14/97درصد، 60درصد و 100درصد تعيين گرديد. نتيجه‌گيري : اين مطالعه نشان داد كه استفاده از سونوگرافي در موارد اورژانس بررسي سلامت ليگامان متقاطع قدامي و منيسك داخلي كمك كننده است. چنانچه علايم باليني به نفع وجود آسيب داخلي زانو است؛ با توجه به حساسيت كمتر سونوگرافي در تشخيص پارگي تروماتيك ليگامان متقاطع قدامي و منيسك داخلي استفاده از MRI توصيه مي‌شود.

Background and Objective: Internal derangement of knee (IDK) is a common problem following knee trauma. Magnetic resonance imaging (MRI) extensively is used to diagnose the ligamentous and meniscal injuries, but the use of ultrasonography remains controversial. Previous studies showed different results about the usefulness of sonography (IDK). This study was done to determine diagnostic accuracy of ultrasonography in comparison with magnetic resonance imaging in patients with knee trauma. Materials and Methods: This descriptive study was done on internal knee disorders of 73 patients with knee trauma who referred to MRI center of Imam Khomeini hospital in Sari, Iran during 2009-10. Three radiologists independently reported the ultrasonography and MRI of the patients. Results: The study population comprised of 61 (83.6%) men and 12 (16.4%) women, 91.9% of patients were less than 40 years old. The joint pain was the most common complaint (89%). The sensitivity, specificity, positive and negative predictive value of ultrasonography for the lateral meniscus was 100%, 97.14%, 60%, 100%, for the medial meniscus were 61.90%, 94.23% ,81.25%, 85.96%, for the anterior cruciate ligament (ACL) was 65%, 100%, 100%, 70.21% and for the medial collateral ligament (MCL) was 100%, 94.28, %42.86 and 100%. Conclusion: This study showed that the high specificity of ultrasonography as a noninvasive and inexpensive method to exclude the ACL and meniscal lesion. Ultrasonography can reasonably be applied for screening of internal derangement of knee in the absence of MRI, especially in urgent conditions. In clinical setting of highly suspicious of ACL and meniscal tear, MRI is preferred due to low sensitivity of sonography.