اثر كاربامازپين بر سطح سرمي هموسيستيين موش‌هاي باردار و ناهنجاري جنيني

Effect of carbamazepine on homocysteine serum level in pregnant mice and fetal malformations outcome

زمينه و هدف : مصرف كاربامازپين در طي بارداري مي‌تواند باعث القا تعدادي از ناهنجاري‌هايي جنيني گردد. از طرفي مطالعات اخير حاكي از افزايش سطح هموسيستيين خون در اثر مصرف كاربامازپين است. اين مطالعه به منظور ارزيابي سطح سرمي هموسيستيين موش‌هاي كوچك باردار در معرض داروي كاربامازپين و ارتباط احتمالي آن در ايجاد ناهنجاري‌هاي جنيني انجام شد. روش بررسي : اين مطالعه تجربي روي 40 سر موش ماده نژاد BALB/c با وزن 30-25 گرم و سن تقريبي دو ماه انجام شد. موش‌هاي باردار به دو گروه كنترل و دو گروه تجربي (10 سر موش در هر گروه) تقسيم شدند. گروه‌هاي كنترل معمول و حامل (منفي)، نرمال سالين و محلول يك درصد تويين 20 در نرمال سالين و گروه‌هاي تجربي ? و ?? داروي كاربامازپين را به ميزان 30 و 60 ميلي‌گرم بر كيلوگرم وزن بدن را به صورت تزريق داخل صفاقي از روز ششم تا روز پانزدهم بارداري روزانه دريافت كردند. موش‌ها در روز 18 بارداري ابتدا با كلروفرم بيهوش و پس از خونگيري از قلب مادرها، جنين‌ها براي تعيين ناهنجاري خارج و بررسي شدند. هموسيستيين نمونه‌هاي سرم خون مادران توسط كيت به روش الايزا بررسي شدند. داده‌هاي با استفاده از نرم‌افزار SPSS-18 و آزمون‌هاي Chi-Square ، ANOVA و Tukey تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها : سطح سرمي هموسيستيين موش‌هاي باردار گروه‌هاي تجربي I (31/1±56/10 ميكرومول بر ليتر) و تجربي II (64/1±11/11 ميكرومول بر ليتر) در مقايسه با گروه كنترل معمولي (33/1±99/5 ميكرومول بر ليتر) و كنترل منفي (25/1±89/5 ميكرومول بر ليتر) افزايش معني‌داري داشت (006/0P < ). ميانگين وزن بدن و طول سري دمي جنين‌ها در گروه‌هاي تجربي نسبت به كنترل داراي كاهش معني‌دار بودند (05/0P < ) و ناهنجاري‌هاي خاصي از قبيل اختلال در اندام‌ها، ناهنجاري‌هاي صورت، اختلال در ستون مهره‌ها و ناهنجاري‌هاي شديد ديگري مشاهده شد. نتيجه‌گيري : اين مطالعه نشان داد كه افزايش هموسيستيين را مي‌توان به عنوان يك عامل خطر احتمالي در ايجاد ناهنجاري‌هاي جنيني مرتبط با كاربامازپين مطرح كرد.

Background and Objective: Carbamazepine during pregnancy can induce various malformations. Recent studies have showed an increase in homocysteine level due to Carbamazepine administration. This study was to evaluate the effect of Carbamazepine on homocysteine serum level in pregnant mice and fetal malformations outcome. Materials and Methods: In this experimental study, 40 BALB/c timed-pregnant mice were allocated into 2 experimental and 2 control groups. The experimental groups were received daily intraperitoneal injections of 30 mg/kg (group I) or 60 mg/kg (group II) of Carbamazepine on gestational days 6 to 15. The control groups were received either - normal saline or Tween 20. Dams underwent Cesarean section on GD 18. External examinations were done and all data concerning malformations, weight and crown-rump of fetuses collected. Blood samples were collected from Damsʹ hearts prior to performing the Cesarean section. Homocysteine was measured using ELISA method. Data were analyzed using SPSS-18, ANOVA, Chi-Square and Tukey tests. Results: Significant increase in Homocysteine levels of dams’ serum compared to control groups was seen in both experimental groups I and II (10.56±1.31 and 11.11±1.64 µmol/L, respectively, P < 0.05). The mean weight and crown-rump of the fetuses in both experimental groups were significantly reduced compared with those of the control groups (P < 0.05). Various malformations such as limb defects, vertebral defects, facial deformity and severe malformations were observed in fetuses of both experimental groups. Conclusion: Serum elevation of homocysteine in Carbamazepine exposed pregnant mice may be a risk factor for induction of fetal malformations.