مقايسه درمان شكستگي‌هاي شفت ران با ميخ داخل كانال قفل شونده به دو روش باز و بسته

Comparison of close and open interlocking intramedullary nailing treatment of femoral shaft fractures

زمينه و هدف : شكستگي تروماتيك استـخوان ران يكي از علل عمده موربيديتي و مورتاليتي است. امـروزه فيكــساسيون اين شكستگي با ميله‌هاي داخل استـخواني قفل‌شونده روش اسـتاندارد درماني در بالغين است. اين مطالعه به منظور مقايسه درمان شكستگي‌هاي شفت ران با ميخ داخل كانال قفل شونده به دو روش باز و بسته انجام شد. روش بررسي : اين كارآزمايي باليني روي 40 بيمار 50-18 ساله (33 مرد و 7 زن با متوسط سني 3/26 سال) با شكستگي بسته تنه استخوان ران مراجعه كننده به بيمارستان شهيدكامياب مشهد طي سال‌هاي 87-1386 انجام شد. بيماران براي درمان شكستگي با ميخ داخل كانال در دو گروه 20 نفري جااندازي باز و بسته قرار گرفتند و به مدت يك‌سال پيگيري شدند. مدت جوش‌خوردن، عفونت و ميزان جوش نخوردن بررسي شد. نتايج باليني و راديوگرافيك با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS-13 ، Student’s t-test و Fisherʹs exact test تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها : در طول مدت شش ماه 5/97 درصد يونيون در هر دو گروه به دست آمد. وزن‌گذاري كامل در گروه با جااندازي بسته طي 12-6 هفته (متوسط 3/9 هفته) و در گروه با جااندازي باز طي 16-12 هفته (متوسط 25/13 هفته) تعيين شد. عوارض شامل نان‌يونيون (يك بيمار، 5 درصد) در گروه جااندازي باز، عفونت (يك بيمار، 5 درصد) در گروه جااندازي باز، كوتاهي در هر دو گروه (يك بيمار در هر گروه، 5 درصد)، محدوديت حركت در هر دو گروه (يك بيمار در هر گروه، 5 درصد)، مال‌روتاسيون در گروه جااندازي بسته (يك بيمار، 5 درصد) بود. در گروه جااندازي بسته، زمان شروع تشكيل كال راديولوژيك و زمان وزن‌گذاري كامل نسبت به گروه جااندازي باز كوتاه‌تر بود (005/0P < )؛ اما ميزان يونيون تفاوت آماري معني‌داري نداشت. نتيجه‌گيري : اين مطالعه نشان داد كه در تثبيت شكستگي شفت ران با ميخ داخل كانال قفل شونده از نظر ميزان يونيون نهايي بين دوروش جااندازي باز و بسته تفاوتي نيست.

Background and Objective: Femoral shaft traumatic fracture is one of the major causes of mortality and morbidity. Nowadays,the standard treatment method in adult is reduction with femoral interlocking intramedullary nailing. This study was performed to compare the open and closed methods femoral interlocking intramedullary nailingin femoral shaft fractures treatment. Materials and Methods: This clinical trial study was done on 40 18-50 year old patients (33 men and 7 women with mean age of 26.3 years) with femoral shaft closed fracture who were referred to the Shahid Kamyab hospital of Mashhad, Iran during 2007-08. Patients were divided into two 20 membered groups of open and close femoral interlocking intramedullary nailing treatment. Subjects were followed for one year and the union time, infection and non-union level were measured. Clinical and radiological findings were analyzed using SPSS-13, Student’s t-test and Fisherʹs exact test. Results: 97.5% of union was obtained within six months in both groups. Full weight bearing was determined 6-12 weeks (mean of 9.3 weeks) in close and 12-16 weeks (mean of 13.25 weeks) in open reduction. Complications included non-union in open (one patient, 5%), infection in open (one patient, 5%), shortening in both (one patientin, 5%), limited range of movement in both (one patient, 5%) and malrotation in close (one patient, 5%) groups. Close reduction group showed higher rate of radiologic callus formation and earlier full weight bearing than open reduction group (P < 0.005), but union rate was not significant. Conclusion: This study showed that there is no difference between final union rate of open and close reduction by interlocking intramedullary nailing in femoral shaft fractures.