مقايسه بروز تهوع و استفراغ و لارنگواسپاسم بعد از عمل در كودكان با دو روش بيهوشي تنفس كنترله و خودبخود

Comparison of post-operative nausea, vomiting and laryngospasm in children using control ventilation and spontaneous respiration anesthetic methods

زمينه و هدف : تهوع و استفراغ بعد از عمل و لارنگواسپاسم از علل شايع و مهم مشكلات بعد از اعمال جراحي است. اين مطالعه به منظور مقايسه بروز تهوع و استفراغ و لارنگواسپاسم بعد از عمل جراحي زيرناف در كودكان با دو روش بيهوشي تنفس كنترله و خودبخود انجام شد. روش بررسي : اين كارآزمايي باليني دوسوكور روي 192 كودك (125 پسر و 67 دختر) 7-2 ساله كانديد اعمال جراحي زيرناف با كلاس ASA-I و تخمين زمان يك‌ساعته عمل جراحي در بيمارستان مركز طبي كودكان تهران طي سال‌هاي 88-1389 انجام شد. بيماران به صورت تصادفي به دو گروه تنفس كنترله و خودبخود تقسيم شدند. پس از القاي بيهوشي به بيماران گروه اول (تنفس كنترله) آتراكوريوم تزريق شد و بيهوشي با تنفس مكانيكي ادامه داده شد. در بيماران گروه دوم (تنفس خودبخود) بعد از افزايش تدريجي دوز هالوتان و اطمينان از عمق كافي بيهوشي، لوله‌گذاري داخل تراشه انجام شد و اجازه تنفس خودبخود حين عمل داده شد. بعد از لوله‌گذاري، بيهوشي تمام بيماران با هالوتان 2-1درصد و مخلوط N2O/O2 انجام شد. ميزان تهوع، استفراغ، لارنگواسپاسم، ترشحات فراوان بعد از عمل در دو گروه ثبت گرديد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS-13 ، student’s t-test ، chi-square و Fisherʹs exact test تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها : ميزان تهوع بعد از عمل به طور غيرمعني‌داري در بيماران گروه تنفس كنترله (8 درصد) بيشتر از گروه تنفس خودبخود (52/6 درصد) بود. همچنين ميزان استفراغ در گروه تنفس كنترله (16 درصد) نسبت به گروه تنفس خودبخود (17/2 درصد) بيشتر بود (41/38-91/195 % CI: ، 57/8=RR ، 001/0P < ). ميزان لارنگواسپاسم در پايان عمل در بيماران گروه تنفس كنترله (21/15 درصد) بيشتر از گروه تنفس خودبخود (26 درصد) بود (77/1-05/095 % CI: ، 94/0=RR ، 02/0P < ). ميزان ترشحات فراوان در پايان عمل به طور معني‌داري در بيماران گروه تنفس كنترله (52 درصد) بيشتر از گروه تنفس خودبخود (95/11 درصد) بود (80/30-75/1695 % CI:، 97/7=RR ، 001/0P=). نتيجه‌گيري : اين مطالعه نشان داد كه در اعمال جراحي زيرناف در مدتي كمتر از يك‌ساعت، بروز استفراغ و لارنگواسپاسم در گروه تنفس كنترله بيشتر از گروه تنفس خودبخود است كه شايد علت آن تزريق نيوستيگمين در اين گروه براي خنثي كردن اثر شل‌كننده‌هاي عضلاني باشد.

Background and Objective: Post-operative nausea vomiting (PONV) and laryngospasm are the most common of complication following surgery. This study was conducted to compare the incidence of laryngospasm and PONV after pediatric infra umbilical surgery using two anesthetic methods: control ventilation and spontaneous respiration. Materials and Methods: This double-blind clinical trial study was conducted on 192 children with 2-7 year-old undergoing infra-umbilical surgery of ASA-I class with the estimated operation period of an hour in Tehran pediatric hospital, Tehran-Iran during 2009-10. The patients were randomly divided into two groups: controlled ventilation and spontaneous respiration. After anesthetization, Atracurium was injected to the control ventilation (CV) group and anesthesia continued with mechanical ventilation. For the patients of the second group (spontaneous respiration/SR), after the gradual increase of the dose of halothane and certainty of the optimal depth of anesthesia, patients were intubated to allow spontaneous respiration. After intubation, all patients were anesthetized with Halothane 1-2% and the N2O/O2. The rate of nausea, vomiting, laryngospasm, excessive post-operative discharge was recorded. Data were analyzed using SPSS-13, student’s t-test, chi-square and Fisher’s exact tests. Results: Post-operative nausea was non significantly higher in CV group (8%) than SR (6.52%). The rate of vomiting was higher in CV (16%) as compared to SR group (2.17%). (P < 0.001, RR=8.57, CI: 1.91-38.41). The rate of laryngospasm at the end of the surgery was higher in CV group (15.21%) as compared to SR group (26%) (P < 0.02, RR= 0.94, CI: 0.05-1.77). The rate of excessive discharge at the end of the surgery was significantly higher in CV group (52%) in comparison with SR group (11.95%) (P < 0.001, RR=0.94, CI: 0.05-1.77). Conclusion: This study showed that in infra-umbilical surgeries in a period of less than an hour the incidence of post-operative vomiting and laryngospasm is higher in control ventilation group than spontaneous respiration group, which might be due to the injection of neostigmine to counter-act the effects of muscle relaxants.