تبيين رابطه انگيزه پيشرفت، مركز كنترل و ريسك‌پذيري با خلاقيت

Studying the Relationship between Motivation Achievement, Locus of Control and Risk-Taking with Creativity

زمينه: خلاقيت را خلق انديشه‌ها، ايده‌ها، افكار نو و متفاوت نگريستن به امور، عبور از مرز دانسته‌هاي محدود به حيطه نادانسته‌هاي نامحدود و ابداع راه‌حل‌هاي جديد براي يك مسيله تعريف كرده‌اند. خلاقيت مهم‌ترين ويژگي افراد كارآفرين است؛ به‌نحوي‌كه ويژگي‌هاي ديگر كارآفرينان همچون انگيزه پيشرفت، مركز كنترل و ريسك‌پذيري آنان بر خلاقيت تاثير معناداري دارند. هدف: اين مقاله درصدد است تا رابطه بين انگيزه پيشرفت، مركز كنترل و ريسك‌پذيري دانشجويان را با خلاقيت آنان مورد برسي قرار دهد. روش: طرح آن از نوع توصيفي بوده كه با هدفي كاربردي و به روش همبستگي انجام گرفته است. براي اندازه‌گيري متغيرها نيز از پرسش‌نامه هرمانز (1970)، راتر (1966)، احمدپوردارياني (1389) و كفايت (1373) استفاده شد. جامعه تحقيق را كليه دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد شهركرد تشكيل مي‌دهد كه از ميان آنها تعداد 200 دانشجو به روش طبقه‌اي انتخاب شدند و داده‌هاي به‌دست‌آمده با روش‌هاي همبستگي، رگرسيون و تحليل مسير، تجزيه‌وتحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه از ميان متغيرهاي انگيزه پيشرفت، مركز كنترل و ريسك‌پذيري، متغير انگيزه پيشرفت و مركز كنترل بيشترين تاثير و ريسك‌پذيري تاثير كمتري بر خلاقيت دارد. نتيجه‌گيري: مهم‌ترين نتيجه تحقيق حاضر اين است كه با تقويت انگيزه پيشرفت و مركز كنترل دروني دانشجويان، مي‌توان خلاقيت آنان را افزايش داد.

Background: Creativity is defined in a way as having creative thoughts, ideas, fresh ideas and a different perspective on things deprecated crossed the limit of infinite dimensions unwittingly invented new solutions to a problem. Creativity is the most important feature of entrepreneurship, for it functions on other characteristics such as motivation achievement, locus of control and risk-taking. Purpose: This article explains the relationship between need for achievement, locus of control, and risk-taking propensity with students’ creativity. Method: The method of this research is descriptive with applied purpose and correlational method. To measure variables, Hermands Questionnaire (1970) as well as other questionnaires such as, Rotter (1966), Ahmad Pour Dariani (1389) and Kafayat (1373) are used. Population of research was all students of Islamic Azad University in Shahre-Kord branch of whom some 200 were selected using a stratified sampling. Data obtained were analyzed with correlation, regression, and path analysis methods. Results: The results showed that the variables of achievement motivation, locus of control have the greatest impact and risk-taking has the least impact on creativity. Conclusion: The most important result of this study is to develop students’ motivation and internal locus of control.