نقش و كاركرد نيروهاي كمكي در ارتش حكومت ساساني

Roll and Function of support and auxiliary forces in Sassanid army

توسعه طلبي حكومت ساساني و گسترش مرزها و متصرفات خارجي و همچنين كشمكش هاي درون تشكيلات حكومتي بر سر قدرت و نفوذ در هرم قدرت سياسي بين اشرافيت درباري با شاه، رويكرد گرايش به استفاده از نيروهاي كمكي و پشتيبان را افزايش داد. اين سياست گزينه اي موقتي بود و براساس موقعيت زماني و مكاني خاص صورت مي-گرفت. در پيش گرفتن چنين رويكردي نتايج و پيامدهاي مثبت و منفي براي ساسانيان در بعد داخلي و خارجي برجاي گذاشت. ادامه چنين سياستي در دراز مدت نه تنها موجبات تنش و تقابل در دستگاه حكومتي را ايجاد نمود، بلكه مقدمات شورش و ناآرامي در جامعه را نيز فراهم كرد؛ زيرا عناصر تازه وارد به تدريج در دسته بنديهاي سياسي و نظامي بين شاهان و اشرافيت درباري و به ويژه در زمان جلوس شاهان بر اريكه سلطنت وارد عرصه سياسي و نظامي مي شدند. در اين مقاله تلاش مي شود؛ نقش و تاثيرگذاري نيروهاي كمكي در ارتش حكومت ساسانيان و دلايل در پيش گرفتن چنين رويكردي، مورد بررسي و تحليل قرار گيرد.

The expansionism and border extension of Sassanid reign and being tension in power pyramid between court aristocracy and king, increased the tendency of using support and auxiliary forces. This policy was ephemeral alternative and based on particular condition . Following this policy created much positive and negative consequence at internal and external dimensions for Sassanid reign. Continuance of such policy in long-time not only make tension and impact in system, but also provided the preparation of rebellion and social unrest, because parvenu agents gradually in political and military division, among court aristocracy and kings, especially in enthronement time entered to political and military arena. In this article intend to probe and analyze the effectiveness of support and auxiliary forces and reasons of following this policy.