چينه‌نگاري سكانسي سازند كژدمي در ميدان نفتي آزادگان

Sequence Stratigraphy of Kazhdumi Formation in the Azadegan Oil Field

توالي‌هاي آلبين تا كامپانين (سازندهاي كژدمي، سروك، سورگاه و ايلام) در زاگرس با عنوان گروه بنگستان معرفي شده است. سازند كژدمي به سن آلبين در اين حوضه به دليل دارا بودن پتانسيل هيدروكربورزايي در اكثر ميادين نفتي ايران از اهميت خاصي برخوردار است. در اين تحقيق مقاطع نازك خرده‌هاي حفاري و نيز نمودارهاي چاه‌پيمايي چاه‏هاي شماره 20 و 21 ميدان نفتي آزادگان در شمال فروافتادگي دزفول مورد مطالعه قرار گرفته است. شناسايي چهار رخساره كربناته مادستون، وكستون- پكستون بيوكلاستي، وكستون – پكستون حاوي اليگوستژنيد و مادستون حاوي فرامنيفر‌هاي پلاژيك به همراه دو رخساره آواري (ماسه سنگ و شيل) و انطباق آنها با تغييرات پرتوي گاما نشان مي‎دهد كه رسوبات سازند كژدمي در ميدان نفتي آزادگان در يك رمپ كربناته و در سه زير محيط پهنه جزرومدي، لاگون ودرياي باز نهشته شده است. آناليز چينه‌نگاري سكانسي اين رسوبات نيز نشان مي‌دهد كه سازند كژدمي در ناحيه مورد مطالعه از يك سكانس رسوبي تشكيل شده است. اين سكانس رسوبي در بردارنده دسته رخساره‌هاي TST ،HST و LST است. مرز زيرين اين توالي ناپيوستگي فرسايشي و مرز بالايي آن از نوع تدريجي است. مقايسه منحني تغييرات سطح آب دريا در ناحيه مورد مطالعه با منحني‌هاي جهاني تقريباً با يكديگر قابل انطباق هستند.

Albian to Campanian sequences in the Zagros sedimentary basin is called the Bangenstan Group (as named after the Bangestan Mountain) and is composed of the Kazhdumi, Sarvak, Sorgah, and Ilam formations. Kazhdumi formation with the age of Albian is important due to having potential hydrocarbon generation in most of the Iranian oil fields. Based on facies variations and correlation with geophysical well log data, it is interpreted that the Kazhdumi formation in Azadegan oil field has been deposited in the carbonate ramp type in three sub-environments, including tidal flat, lagoon, and open marine. The sequence stratigraphic analysis of Kazhdumi formation shows that this interval consists of one depositional sequence. This depositional sequence contains three system tracts including LST, TST, and HST. Its lower and upper boundaries are erosional and gradational respectively.