اثر پوشش هاي زيستي بر ويژگي هاي كاغذ بسته بندي

 Effect of biocoatings on the characteristics of packaging paper

امروزه كاغذ به علت ويژگي هايي مثل قابليت چاپ پذيري، قابليت بازيافت و تجزيه پذير بودن از نظر زيستي بيشترين استفاده را به عنوان ماده اوليه در كاربردهاي بسته بندي دارد. از آنجايي كه كاغذ يك ماده نم دوست و متخلخل است، ويژگي هايي مثل غيرقابل نفوذ بودن در برابر بخار آب، گازها و روغن در آن ضعيف مي باشد. براي بهبود ويژگي هاي ممانعتي، كاغذ اغلب با پوشش هايي از پليمرهاي مصنوعي نظير پلي اتيلن ، پلي وينيل الكل ، لاتكس و غيره آميخته مي شود. متاسفانه استفاده از اين پليمرها منجر به كاهش قابليت تجزيه-پذيري زيستي كاغذ مي گردد. نگراني هاي زيست محيطي همانند محدوديت هاي گاز گلخانه اي و هزينه بالاي مواد شيميايي در آينده، مواد تجديد شونده را به عنوان جايگزيني مناسب براي اين پليمرها مورد توجّه قرار داده است. در اين بين مواد ممانعت كننده تجديد پذير مثل انواع پروتيين ها و پلي ساكاريدها به علت درصد پيوند هيدروژني زياد مورد توجّه قرار گرفته اند. استفاده از اين پوشش ها علاوه بر تقويت خواص ممانعتي كاغذ، خواص مقاومتي آن را نيز تحت تاثير قرار مي دهد.

Nowadays, due to features such as printability, recyclability and biodegradability, paper is used as raw material in packaging applications. Since paper is a porous and hydrophilic material, it is usually weak in such characteristics as resistance and barrier towards penetration of water vapor, gases and oils. To improve the barrier characteristics of paper, it is often coated with synthetic polymers such as polyethylene, polyvinyl alcohol, latex, etc. Unfortunately, these polymers lead to reduction of biodegradability of the treated papers. Because of environmental concerns such as greenhouse gas restrictions and the high cost of chemicals, renewable materials have been used to replace these polymers. Among these renewable barrier materials, different types of proteins and polysaccharides are highly concerned due to creating high levels of hydrogen bonds. By using these coatings, in addition to improving the barrier properties, the strength properties are also increased.