بررسي و توصيف ساخت آوايي در گويش عليميرزايي سرخس

A Description of the Phonological Structure of Alimirzayee Dialect of Sarakhs

تحقيق حاضر با هدف بررسي توصيفي و همزماني ويژگي‌هاي آوايي مشترك موجود در گونه‌هاي زباني رايج در 20 منطقه از شهرستان سرخس صورت گرفته است. از اين تعداد، مناطقي كه شامل فرآيند‌هاي آوايي مورد نظر هستند ذكر شده است. همچنين داده‌هايي كه در بررسي استفاده شده اند شامل 100 صورت زباني است. داده‌هاي مورد بررسي به صورت مصاحبه و ضبط صدا گردآوري شده است. گويشوران اكثراً مردان سالخورده، كشاورز يا دامدار، كاسب و كم سواد يا بيسواد بودند كه تمام عمر خود را در روستاها گذرانده اند. فرايندهاي واجي مشاهده شده در گونه‌هاي مورد بررسي بدين ترتيب است: 1- همگوني همخواني و واكه اي و دگرگوني واكه اي؛ 2- افزايش واكه پاياني؛ 3- حذف همخوان پاياني؛ 4- تبديل واكه /e/، /o/، / i/ در هجاي اوليه به واكه /a/. از نتايج ديگر اين تحقيق وجود سه واجگونه /s/، /?/، /q/ است كه به آنها اشاره شده است.

The present article describes the common phonological features of linguistic varieties in 20 areas of Sarakhs city. One hundred linguistic forms were gathered through interviews and questionnaires. The subjects were mostly adults, farmers, illiterate people and villagers. The phonological processes observed in these varieties were: 1. assimilation of consonants and vowels ablauting, 2. addition of final vowel, 3. deletion of final consonant 4. alternation of /e/ , /o/,/ i/ to /a/ syllable-initially. Moreover the use of the allophones /q/, /? / and /s/ in this language variety is observed.