نقش سبك‌هاي سازش‌يافته و سازش‌نايافته حل مساله در تبيين خشنودي

The Role of Adaptive and Non-adaptive Problem Solving Styles in Explaining of Happiness

چكيده خشنودي مفهومي است كه شامل اجزاي عاطفي، هيجاني، اجتماعي و شناختي است و عوامل مختلفي در ايجاد آن نقش دارند. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي نقش سبك‌هاي حل مساله سازش‌يافته و سازش‌نايافته در تبيين خشنودي دانشجويان بود. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه مورد مطالعه تمامي دانشجويان دانشگاه گيلان در سال تحصيلي 91-1390 بودند كه از ميان آنها نمونه‌اي به حجم 187 نفر با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي سبك‌هاي حل مساله كسيدي و لانگ (1996) و خشنودي آكسفورد (آرجيل، 1989) استفاده شد. يافته‌ها نشان داد بين نمره كل شادزيستي و خرده‌مقياس‌هاي آن با سبك‌هاي حل مسيله خلاقيت، اعتماد، گرايش، و مهارگري رابطه معني‌دار وجود دارد، در حالي كه در موارد ديگر رابطه معني‌دار مشاهده نشد. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد سبكهاي حل مساله درماندگي و اعتماد قادرند 12 درصد از واريانس كل خشنودي دانشجويان را تبيين كنند. نتايج آزمون t مستقل نشان داد بين ميانگين نمرات سبك حل مساله اجتناب دانشجويان دختر و پسر تفاوت معنادار وجود دارد، همچنين تفاوت ميانگين نمرات دانشجويان مجرد و متاهل در متغير شادزيستي و خرده‌مقياس‌هاي احساس مثبت، تجربه مثبت، و تجربه منفي معنادار بود. بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش به‌كارگيري سبك‌هاي سازش‌يافته حل مساله مي‌تواند موجب خشنودي شود.

The Role of Adaptive and Non-adaptive Problem Solving Styles in Explaining of Happiness A.A. Hossein Khanzadeh, Ph.D. E.A. Niyazi, M.A. M. Taher, Ph.D student. H. Mohammadi, M.A. M.M. Abdi, M.A. Happiness is a general word that encompasses affective, emotional, social and cognitive elements and different factors play a role in its creation. The aim of the present research was to investigate the role of adaptive and non-adaptive problem solving styles in explaining students’ happiness. The method of this research was the correlation method. Statistical population consisted of all students of Guilan University in the 2011-2012 academic year, among which a sample of 187 students was selected by random cluster sampling method. To gather data, Problem-Solving Styles Scale (Cassidy & Long, 1996) and Oxford Happiness Scale (Argyle, 1989) were used. The results showed there is a significant positive correlation between the total happiness score and its subscales, and creativity, trust, attitude, and control problem-solving styles. Results of regression analysis revealed that helplessness style and trust style can explain 12 percent of the variance of students’ happiness. The results of independent -t test showed there is a significant difference between male and female students’ mean scores in the avoidance problem solving style. Also there is a significant difference between married and single students’ mean scores in the happiness variant and subscales of positive sensation, positive experience, and negative experience. Based on findings of the present study it can be concluded that using adaptive problem solving styles can lead to happiness. Keywords: Adaptive problem solving style, non- adaptive problem solving style, happiness. Contact information: Abbas_khanzadeh@yahoo.com