تاثير زمان سايش بر ريولوژي سوسپانسيون هاي رسي

اين پژوهش از طريق محاسبه پارامترهاي مربوط به معادلات رفتار ريولوژيك، اثر زمان هاي سايش مختلف را بر ريولوژي سوسپانسيونهاي رسي بررسي مي كند. در اين راستا رفتار ريولوژيك چهار نوع رس ايراني با استفاده از دستگاه ريومتر بروكفيلد مورد بررسي قرار گرفته و اثر زمان سايش بر زبره و نيز منحني هاي سيلان دوغاب ها بررسي شده است. تنش تسليم پلاستيك بينگهام و پارامترهاي معادله قانون تواني و شاخص تيكسوتروپي براي تمام دوغاب ها محاسبه شده است. نتايج نشان مي دهد رفتار ريولوژيك تمام دوغاب ها پزودوپلاستيك بوده و شدت و ضعف آن به نوع رس و نيز زمان سايش سوسپانسيون بستگي دارد. همچنين مشاهده شده است كه سوسپانسيون هاي تهيه شده از هر تك خاك رسي، در يك زبره خاص كمترين تنش تسليم پلاستيك بينگهام، نزديكترين شاخص سيلان به عدد يك و كمترين ضريب همساني را نشان مي دهند و تنها شاخص تيكسوتروپيك در پاره اي موارد با بقيه شاخص ها همگام نبوده است. لذا مي توان گفت دوغاب هر تك خاك در يك زبره خاص، اپتيمم رفتار ريولوژيك را نشان داده و اهميت سايش دوغاب به ميزان معين براي رسيدن به ريولوژي مطلوب با توجه به نمودارها و جداول مشخص شده است .